Bitka kod Pistorije
| Bitka kod Pistorije | |||
|---|---|---|---|
| Deo Katilinina zavera | |||
| |||
| Sukobljene strane | |||
| Katilinine pristalice | Rimska republika | ||
| Komandanti i vođe | |||
| Katilina† | Marko Petrej | ||
Bitka kod Pistorije vođena je 62. godine p. n. e. između rimske vojske pod legatom Markom Petrejem s jedne i pobunjenika na čelu s Katilinom s druge strane. Završena je pobedom snaga Marka Petreja.
Bitka[uredi | uredi izvor]
Katilinininu vojsku je nekoliko meseci ranije u Etruriji u tajnosti podigao nekadašnji Sulin centurion Gaj Manlije. Katilinin je plan bio da zajedno sa svojim pristalicama likvidira vodeće rimske političare, a potom s tom vojskom maršira na Rim i preuzme vlast. Međutim, u novembru 63. godine p. n. e. zavera je raskrinkana u Senatu. Katilina je tada izjavio da dobrovoljno odlazi u egzil u Masiliju, a zapravo se priključio vojsci koja je, prema nekim navodima, imala oko 10.000 ljudi. Početkom decembra 63. godine p. n. e. njegovi vodeći saučesnici u Rimu su pohapšeni i pogubljeni, a što je dovelo do demoralizacije i osipanja Katilinine vojske. S njom se Katilina pokušao probiti u Galiju, ali mu je konzul Kvint Metel Celer s nadmoćnim snagam blokirao put. Stoga se okrenuo protiv Antonija Hibride čija je vojska bila slabija od Celerove, a Hibrida ranije pokazivao simpatije za njegovu zaveru. Na dan bitke je Hibridu pogodio giht pa je komandu predao Petreju. Katilina je odmah shvatio da će izgubiti, ali se borio hrabro u prvim redovima do poslednjeg trenutka. U bici je i poginuo.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- Istorija starog Rima - N. A. Maškin, Naučna knjiga, Beograd 1997. godina, 8. izdanje