Brzo skijanje
.JPG)
Brzo skijanje je vrsta skijanja koje podrazumeva skijanje nizbrdo u pravoj liniji što je brže moguće. Skijanje se obavlja na fiksnom delu staze dok se vreme meri. Postoje dve vrste takmičenja: postavljanje novog rekorda u brzini ili najbrža vožnja na datom takmičenju. Brzina skijaša prelazi preko 200 km/h.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Brzo skijanje datira iz 1898. godine kada je zabeležena brzina kalifornijskog skijaša Tomi Toda od 140 km/h. Zvanični izveštaji su počeli 1932. godine u kojima se navodi brzina Lea Gasperija, od 143 km/h. To je bio demonstrativni sport na Zimskim olimpijskim igrama u Albertvilu 1992. u skijaškom kursu Le Arks.[1]
Opis[uredi | uredi izvor]
Brzo skijanje se praktikuje na strmim, posebno osmišljenim trasama dugim jedan kilometar. Postoji oko trideset takvih trasa širom sveta, od kojih su mnoge na velikim visinama kako bi se smanjio otpor vazduha. Prvih 300 ili 400 metara se koristi za dobijanje brzine, najveća brzina se meri na sledećih 100 metara, dok se poslednjih 500 metara koristi za usporavanje i zaustavljanje. Na FIS trkama, početna linija se bira tako da skijaši u teoriji ne mogu da dostignu brzinu veću od 200 km/h, pa je takmičenje usmereno na osvajanje određenog događaja, a ne na obaranje svetskih rekorda u brzini. Na Pro trkama nema maksimalne brzine, a postignuta brzina je određena uslovima i sigurnošću.[1]
Svetski rekordi[uredi | uredi izvor]
Svetski rekordi su postavljeni 26. marta 2016. godine na planini Vars u Francuskoj:
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Vizard, Frank (2009-08). Why a Curveball Curves: The Incredible Science of Sports (na jeziku: engleski). Sterling Publishing Company, Inc. ISBN 9781588167941. Proverite vrednost paramet(a)ra za datum:
|date=(pomoć) - ^ „Rekordflut im Speedski”. sport.ORF.at (na jeziku: nemački). 26. 03. 2016. Pristupljeno 11. 06. 2019.
