Devanski zamak
Devanski zamak je utvrda koja se uzdiže nad rekom Mureš i istoimenim gradom u Transilvaniji, u današnjoj Rumuniji. Prvi put se u dokumentima pojavljuje 1269. godine, ali je na širem području grada postojala prvobitno dačka utvrda Singidava, a kasnije i rimski kastrum koji je bio sedište II Avgustove legije. Danas je tvrđava u ruševinama, ali i dalje deluje impozantno pošto je smeštena na vrhu pošumljenog brda koje dominira nad naseljem smeštenim u rečnoj dolini okruženom visokim vrhovima transilvanijskih Alpa, poput Dobojskog Grada. Utvrda je tokom noći osvetljena, kao i sam prilaz njoj.
Tvrđava je dobila na značaju tokom vladavine Janoša Hunjadija kada je postala značajno vojno i administrativno središte u kraljevini Mađarskoj. Osmanlije su ga delimično razorile 1550. godine, ali je utvrda potom obnovljena. Poslednja faza u gradnji tvrđave se odvila 1621. godine kada je pod Gabrijelom Betlenom dograđena u renesansnom stilu.
Naziv[uredi | uredi izvor]
Postoje dve verzije postanka naziva grada Deva, koje u neku ruku predstavljaju i dva viđenja porekla same Rumunije Dačansku i Rimsku.
Prema prvoj (romanskoj) verziji grad (odnosno tvrđava) su dobili naziv po prethodnom sedištu II legije Avguste koja je pre premeštaja u kastrum u današnjoj Devi bila smeštena u kastrumu Deva u Britaniji oko koga se razvio današnji Čester.
Prema drugoj (dačanskoj) verziji grad (odnosno tvrđava) su dobili naziv po dačanskoj reči dava koja je značila tvrđava (npr. Piroboridava, Zargidava) pošto se pre rimskog kastruma na prostoru grada nalazila dačka tvrđava Singidava.
