Evgenije Jurišić Šturm
| Evgenije Jurišić Šturm | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1856 |
| Mesto rođenja | Gerlic, Kraljevina Prusija |
| Datum smrti | 14. april 1902. (45/46 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Kraljevina Srbija |
| Porodica | |
| Supružnik | Olga Jurišić-Šturm (rođ. Popović) |
| Deca | 11 dece među kojima su Pavle i Momčilo |
| Roditelji | Oto Šturm Hermina Šturm |
| Rođaci | rođeni brat: Pavle Jurišić-Šturm, 1 sestra |
Evgenije Jurišić-Šturm (Gerlic 1856 - Beograd 14. april 1902), u starim izvorima Jevđenije, rođen kao Eugen Šturm, bio je pruski i srpski vojni zvaničnik lužičkosrpskog porekla. Mlađi je brat generala Pavla Jurišića-Šturma.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Ne zna se puno o njemu i njegovom bratu pre nego što su došli u Beograd. Evgenije se rodio u Gerlicu 8 godina posle brata Pavla (Paula) kao Eugen Šturm. Porodica mu je bila poreklom lužičko-srpska. Otac Oto je bio upravnik jednog lovišta tadašnjeg kralja Prusije Vilhelma I, majka mu se zvala Hermina, a od porodice je imao i jednu rođenu sestru.[1]
Zajedno sa starijim bratom Paulom je u kneževinu Srbiju došao nešto posle Francusko-nemačkog rata 1870, a pre Srpsko-turski ratova (1876—1878). Prema jednoj priči su u Srbiju otišli kako bi izbegli germanizaciju Lužičkih Srba,[1] a po drugoj su došli kako bi predavali na vojnoj akademiji u Srbiji. Ubrzo po selidbi su prešli u pravoslavnu veru, i preveli su porodično prezime u Jurišić kao najbliži prevod reči Sturm, dok su staro prezime dodali novom. Dok je Paul postao Pavle, Eugen je postao Jevđenije, a kasnije Evgenije. U srpsko-turske ratove je ušao sa činom pešadijskog potporučnika. Ranjen je u obe noge u Boju na Starači, kod Bijeljine, 21.07.1876[2][3], a do kraja rata ranjen je još jednom, 1878. godine.[4]
Dve godine po okončanju rata se 6. jula 1880. oženio Olgom Popović, ćerkom Jovana Popovića. Svatovi su se skupljali kod kuće generala Jovana Belimarkovića. Evgenijevi unuci su sačuvali pozivnicu za taj događaj. Sa Olgom je imao 11 dece,[1] od kojih su poznatija Pavle E. Jurišić-Šturm, koji je kasnije učestvovao kao vojnik u Balkanskim i Prvom svetskom ratu, i Momčilo, koji je bio poslanik Kraljevine Jugoslavije u Bugarskoj, a zatim i u Švajcarskoj.
Na vojnoj akademiji u Beogradu je bio počasni profesor nemačkog jezika, a odatle je, zajedno sa počasnim profesorom taktike majorom Jovanom Pavlovićem, razrešen 16. maja 1888, a rad su okončali po završetku ispita.[5]
Izvršio je samoubistvo 14. (1) aprila 1902. godine. Prema austrijskim novinama uzrok nije poznat, ali je verovatno uzrokovan finansijskim teškoćama u kojima je upao.[6]
Porodica[uredi | uredi izvor]
Iz braka sa Olgom Popović je imao 11 dece, od kojih su najpoznatiji Pavle i Momčilo. Pavle je služio u vojsci Srbije u Balkanskim i Prvom svetskom ratu, a Momčilo je bio ambasador u Bugarskoj i Švajcarskoj. S obzirom da njegov brat Pavle nije imao dece, svi poznati članovi porodice vode poreklo od njega i Olge. Imaju i unuke, a jedan od njih se zove Pavle. Pojedini članovi porodice su iz prezimena uklonili Šturm, pa su danas samo Jurišići.[1]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g Petar Milatović (19. decembar 2014). „Svi juriši braće Šturm”. politikin-zabavnik.co.rs. Pristupljeno 16. novembar 2023.
- ^ Knićanin, Andra S. (1880). Ratni dnevnik: Prvi rat 1876-1877. Beograd: Državna štamparija. str. 70.
- ^ Alimpić, Mileva (1892). Život i rad generala Ranka Alimpića u svezi sa događajima iz najnovije srpske istorije. Beograd: Srpska kraljevska državna štamparija. str. 582.
- ^ „Kraljevina Srbija (novi krajevi) - Registar (zaveden pod J)”. istorijskenovine.unilib.rs. 1884. Pristupljeno 16. novembar 2023. „Desna kolona stranice”
- ^ „Službeni vojni list”. istorijskenovine.unilib.rs. 20. maj 1888. Pristupljeno 16. novembar 2023.
- ^ „Selbstmord”. anno.onb.ac.at (na jeziku: nemački). Wiener Zeitung. 15. april 1902. Pristupljeno 16. novembar 2023.