Epitalam
Epitalam je svadbena pesma koja se peva u čast i za sreću mladenaca. [1]Ovaj oblik lirske pesme je po postanku vrlo star, a posebno je negovan u grčkoj i rimskoj književnosti.
Epitalama ima i u umetničkoj i u narodnoj književnosti. U srpsku umetničku poeziju epitalam su uveli klasicisti[2], a najpoznatiji primer je pesma Mladoj nevesti Vase Živkovića. U novijoj srpskoj poeziji Borislav Radović ima pesmu pod naslovom Epitalam, u kojoj „na lirski efektan način povezuje mitsko i savremeno - istoriju i letovanje na Kritu”[3]. Među narodnim svatovskim pesmama ima dosta onih koje se po svom sadržaju i iskazanim osećanjima mogu svrstati u epitalame.
Vikizvornik ima izvorni tekst povezan sa člankom Svatovske pesme.
U novije vreme epitalam je izašao iz običaja.[1]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Stambolić, Miloš, ur. (1986). Rečnik književnih termina. Beograd: Nolit. str. 180. ISBN 86-19-00635-5.
- ^ https://www.rastko.rs/knjizevnost/pavic/klasicizam/mpavic-klasicizam-2.html
- ^ „Arhivirana kopija”. Arhivirano iz originala 13. 07. 2019. g. Pristupljeno 13. 07. 2019.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Teorija književnosti sa primerima - lirska i epska poezija, dr Radmilo Dimitrijević, Vuk Karadžić, Beograd, 1966.
| Državne | |
|---|---|
| Ostale | |
