Živorad Vukosavljević
Živorad Vukosavljević | |
|---|---|
| Datum rođenja | 1905. |
| Datum smrti | 1963. (57/58 god.) |
| Zanimanje | pilot, književnik |
Živorad Vukosavljević (1905 – 1963) je bio srpski vojni pilot, književnik i novinar.[1] Po završetku Vazduhoplovne akademije Beograd, služio je kao pilot u jugoslovenskoj vojsci. Njegov avion srušio se 1939. godine u blizini Mostara, nakon čega je postao invalid i posvetio se pisanju. Bio je član Udruženja književnika Srbije. Većina njegovih romana su avanturističke priče o avijaciji, i danas se mnoga od ovih dela smatraju omladinskom i dečijom književnošću. Skoro sva dela ovog pisca ponovo je objavila izdavačka kuća Portalibris, u svojoj ediciji Otrgnuto od zaborava.[2]
Dela[uredi | uredi izvor]
- Kako smo dobili krila (1935)
- Pilot poručnik Knap brani Beograd (1939)
- Sudar u vazduhu (1940)
- Postanak i razvoj vazduhoplovstva (1940)
- Pobednici neba (1940)
- Mihajlo Petrović, prvi srpski avijatičar (1954)
- Mladost i krila (1957)
- Priče o pilotima (1960)
- Eskadrila nad pustinjom (1962)
- Stari pilot (1963)
- Da uzaluud ne plove oblaci (1964)[3]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ „Sudar u vazduhu : Živorad Vukosavljević”. Knjizara.com (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2023-10-11.
- ^ „Makart | Knjige - Živorad Vukosavljević | Internet knjižara | Drugačiji od drugih”. www.makart.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2023-10-11.
- ^ Maribor, IZUM-Institut informacijskih znanosti. „Rezultati pretraživanja živorad vukosavljević NBS :: COBISS+”. plus.cobiss.net (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2023-10-11.