Žuta reka (Đavolja varoš)
Žuta reka je reka na čijoj desnoj strani se nalazi jedan od unikatnih prirodnih retkosti iz domena erozivnih oblika — Đavolja varoš.[1]
Hidrografsko-hidrološke karakteristike[uredi | uredi izvor]
Žuta reka nastaje od Bujarnjačkog i Srednjeg potoka. Njena dužina, od sastavka, iznosi 5,0 km, a sa Bujarnjačkim potokom 7,5 km. Površina sliva iznosi 13,6 km². S desne strane prima kratke pritoke-jaruge, bujičnog režima, od kojih su najpoznatije Paklena jaruga, Đavolja jaruga i Vražja jaruga.
Leve pritoke su duže, s periodskim proticajem: Ružin potok — 3 km, Žolića potok — 2,8 km, Srednji potok, leva sastavnica Žute reke — 2 km. Jedini stalni tok je Žuta reka, sa svojom desnom sastavnicom Bujarnjačkim potokom. U septembru 1987. godine, izmeren je proticaj Žute reke, uzvodno od Đavolje varoši; iznosio je 11,0 l/s. S obzirom na višemesečnu sušu, blizak je minimalnom proticaju. Na Žutoj reci planirana je izgradnja tirolskog zahvata, za vodosnabdevanje kompleksa Đavolja varoš. [2]
U slivu Žute reke nema jačih izvora, što je posledica nepropustljive geološke podloge, male retenzione sposobnosti tankog zemljišnog pokrivača, najčešće skeletoidnog i skeletnog, i velikog nagiba topografske površine. Nešto jači izvori nalate se oko Sokolovog visa, ali su uglavnom kaptirani za seoska domaćinstva.[1]
Izvori od posebnog značaja[uredi | uredi izvor]
Poseban značaj imaju izuzetno mineralizovani izvori:
- Đavolja voda (u Đavoljoj jaruzi)
- Crveno vrelo (niže Đavolje varoši)
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Lazarević, Radenko (2010). Đavolja varoš. Želnid Beograd. ISBN 978-86-7307-227-2.
- ^ Nemanja. „Đavolja Varoš”. www.djavoljavaros.com. Pristupljeno 19. 5. 2018.