Ivan Malagurski

Ivan Malagurski (Subotica, 18. februara 1895. — Subotica, 12. juna 1947) je bio jedan od istaknutijih kulturnih delatnika u Subotici između dva svetska rata. Bio je član, osnivač i predsednik mnogih hrvatskih kulturnih društava u Subotici između dva svetska rata. Poticao je iz ugledne bunjevačke porodice Malagurski Ćurčić, koja je dala književnicu Maru Malagurski Đorđević, advokate Babijana Malagurskog i Ivana Malagurskog ml, i gradonačelnika Albu Malagurskog.

Život

Rođen je 1895. Završio je Učiteljsku školu u Baji. Na istorijsku scenu je stupio kao član Bunjevačko-srpske narodne garde 1918. godine. U početku je bio nastavnik Građanske škole u Subotici. Ispit za učitelja je položio na Višoj pedagoškoj školi u Zagrebu 1922.

Uporedo sa poslom, učestvovao je i u kulturnom životu bunjevačke zajednice. Bio je član-osnivač bunjevačkog prosvetnog društva Neven, koje je kasnije izraslo u Hrvatsko pjevačko društvo Neven. Bio je i osnivač Zbora hrvatskih kazališnih dobrovoljaca u Subotici. Bio je član Fudbalskog kluba Bačka i Hrvatske kulturne zajednice u Subotici. Igrao je vidnu ulogu u proslavi 250-godišnjice dolaska jedne grupe Bunjevaca u Suboticu.

Preselio se u Zagreb u novembru 1940. godine nakon što ga je hrvatski ban Ivan Šubašić imenovao za sekretara Prosvjetnog odjela Banske vlasti. Drugi svetski rat ga je takođe zatekao u Zagrebu. Bio je savetnik Ministarstva narodne prosvjete i sekretar drame Hrvatskog državnog kazališta. Nakon toga je ukazom poglavnika Ante Pavelića od 6. jula 1944. (br. 39.562) imenovan za nastavnika Državne III mešovite opšte niže srednje škole u Zagrebu. Bio je jedan od nekoliko Subotičana koji su učestvovali na Križnom putu 1945. Posle rata vratio se u Suboticu.

Umro je u Subotici 12. juna 1947. od posledica srčanog udara.