Isidor Đuković
Isidor Đuković | |
|---|---|
| Datum rođenja | 1927. |
Isidor Đuković je bio potpukovnik koji je pisao o istorijskim događajima iz Prvog i Drugog svetskog rata i napravio popis svih žrtava rudničkotakovskog kraja.[1]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Osnovnu školu je završio u Šilopaju, a gimnaziju učio u Gornjem Milanovcu. Godine 1944, kao nesvršeni gimnazijalac, dobrovoljno je IsidorĐuković je rođen 12. avgusta 1927. godine u selu Kriva Reka, Gornji Milanovac. stupio u partizanski Čačanski odred „ Dr Dragiša Mišović“. Krajem 1945. godine stupio je u Vojno i pešadijsko učilište, i među prvima, krajem 1947. proizveden u oficira.U JNA je napredovao do čina potpukovnika i na lični zahtev, 1978. godine, penzionisan.[2]
Književni rad[uredi | uredi izvor]
Za vreme službe u JNA objavljivaoje u: Narodnojarmiji, Frontu, Vojno tehničkom glasniku, Mornaričkom glasniku i Vojnom delu. Krajem 1967. dobio je nagradu “22. decembar” za rad objavljen u Vojnom glasniku koji je ocenjen kao najbolji u svim vojnim časopisima te godine.
Po penzionisanju je nastavio da piše o istorijskim temama iz Prvog svetskog rata, u kome je izgubio više predaka, i Drugog svetskog rata, čime je povezivao tradiciju generacija. Isidor Đuković je vrstan znalac istorije našeg naroda u Prvom i Drugom svetskom ratu o čemu je napisao više knjiga (deset). Njegova značajna studija je „ Neđmeđer – austrougarski logor za Srbe 1914 - 1918.“ (izdavač „Signature“ Beograd). Autor je istakao da je knjigu napisao posle dugog istraživanja u arhivima literature, ali i boravku u Neđmeđeru – logoru pod vedrim nebom koji je formiran krajem leta 1914. godine i nalazio se između Bratislave i Komorana. U Neđmeđeru je sahranjeno oko 6 000 Srba. Đuković je u ovoj knjizi objavio podatke o umrlim i sahranjenim u ovom stratištu Srba u Slovačkoj.
Akademik Vladimir Stojančević, kao recezent ove knjige, ističe da je knjiga dragoceni doprinos priznavanju istorijske prošlosti Srba u jednom od najsudbonosnijih trenutaka celokupne njegove istorije. Po rečima ovog uglednog istoričara, delo Isidora Đukovića jedno je od „najdokumentovanijih i najuspelijih, kako po uvodnoj studiji, tako i po spisku nastradalih Srba u Neđmeđeru.“
Dela[uredi | uredi izvor]
Knjige :
- „Prva šumadijska brigada”, Beograd 1978.
- „Prva krajiška udarna proleterska brigada“, Beograd 1982.
- „Trideset prva srpska brigada”, Beograd 1987.
- „Dvadeset prva srpska divizija NOVJ ”, Beograd 1995.
- „Rudničani i Takovci u oslobodilačkim ratovima Srbije 1912- 1918, Gornji Milanovac 2005.
- „Nađmeđer- austrougarski logor za Srbe ”, Beograd 2002.
- „Takovci i Rudničani u oslobodilačkim ratovima Srbije od 1912. do 1918.”, Gornji Milanovac, Dečje novine i Muzej rudničko takovskog kraja, 1996.
- „Nežider austrougarski logor za Srbe 1914- 1918.”, Beograd 2017.
- „Pegavi tifus u Srbiji 1914- 1915. ”, Beograd 2006.
- „Treća srpska proleterska NOU brigada ”, Beograd 1991.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Lomović, Bo-ško. „Slike iz Nežidera.”. Politika Online. Pristupljeno 2022-01-19.
- ^ „Isidor Đuković”. Prometej (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2022-01-19.