Korisnik:Divljakusa
Prevođenje[uredi | uredi izvor]
Prevođenje je proces prenosa značenja teksta iz jedog u drugi jezik. Kako tekstovi mogu biti usmeni ili pisani, tako i prevođenje može biti usmeno ili pismeno. U srpskom jeziku postoji jedan termin za obe vrste prevođenja, dok u brojnim drugim jezicima postoje različite reči za različitu vrstu prevođenja. Isto kao što je i sam jezik prvo postojao samo u usmenom obliku, tako se i prevođenje prvo javilo kao usmeno, a tek kasnije kao pisano. Osoba koja prevodi zove se prevodilac (ž.r. prevoditeljka) i, pored izuzetno dobrog poznavanja jezika sa kojeg prevodi i svog maternjeg jezika, potrebno je i da jednako dobro poznaje obe kulture kako bi prenela smisao teksta. I kod usmenog i kod pisanog prevođenja najčešće se prevodi na maternji jezik, mada u slučajevima kada prevodilac izuzetno dobro poznaje i drugi jezik, može da prevodi i na njega.
Usmeno prevođe[uredi | uredi izvor]
Kada je reč o usmenom prevođenju, u zavisnosti od toga da li se prevod može čuti u isto vreme kada govornik izgovara svoj tekst ili tek nakon što je završio svoje izlaganje, prevođenje može biti simultano ili konsekutivno.
Simultano prevođenje[uredi | uredi izvor]
Simultano prevođenje se može odvijati iz kabine, ili šaputanjem onome kome se prevodi (tzv. šišotaž). Simultano se može prevoditi i na znakovni jezik. Prevođenje iz kabine može da se odvija tako što se prevodi sa jezika govornika na razne druge jezike, ili, ukoliko nema prevodilaca koji bi direktno preveli sa jezika govornika na jezik slušaoca, tako što se napravi tzv. relej, odnosno u jednoj kabini se prevodi na jedan jezik, a potom iz drugih kabina sa tog jezika prevode na ostale. Ukoliko postoji samo jedna takva kabina, to se naziva pivot. [1] Moguće je takođe i da prevodilac koji dovoljno dobro poznaje više od jednog jezika menja kabinu u kojoj radi tokom sastanka (cheval= francuska reč za konja). [2] Kod tzv. šaputanja prevodilac tiho prevodi slušaocu, tako da je potrebno da se nalazi vrlo blizu njega. Zbog toga se na ovaj način obično prevodi jednoj osobi, ređe malom broju ljudi. Budući da je potrebna izuzetna koncentracija da se čuje polazni tekst i da se precizno prevede na ciljni jezik, kod simultanog prevođenja prevodioci rade u paru i smenjuju se svakih deset do trideset minuta.
Konsekutivno prevođenje[uredi | uredi izvor]
Kod ove vrste prevođenja prevodilac pamti, uz pomoć beleški, ono što su govornici izgovorili i zatim to prenosi na drugom jeziku.[3]