Korisnik:DzaBu/pesak

Esid haus (takođe poznat i samo pod nazivom "Esid") je poddžanr haus muzike koji su sredinom osamdesetih godina prošlog veka razvili di-džejevi iz Čikaga. Stil je definisan prevashodno "škripućim" zvukovima i dubokim basovima Roland TB-303 elektronskog sintetizatora-sekvencera. Esid haus se proširio u Ujedinjeno Kraljevstvo i kontinentalnu Evropu, gđe su ga svirali di-džejevi u “Esid haus-ima”, a kasnije i na rejvovima. Krajem osamdesetih, Esid haus se preselio u britanski mejnstrim, gde je imao određeni uticaj na pop i dens stilove.

Esid haus pretstavio je haus muziku svetskoj publici. Uticaj Esid haus-a može se čuti na kasnije stilove dens muzike, uključujucći trens, brejkbit hardkor, džangl, big bit, tehno i trip hop.

Karakteristike[uredi | uredi izvor]

The Roland TB-303 bass synthesizer provided the electronic squelch sounds often heard in acid house tracks.

Sveprisutna programirana minimalistička produkcija estetske kombinovane haus muzike koja je programirana na 4/4 taktu sa elektronskim zvukom proizvedenim od strane Roland TB-303 elektronskog sintisajzer-sekvencera neprekidno modulirajucći svoje frekvencije i rezonantne kontrole kako bi stvorili kretanje u suprotnom jednostavnom bas obrascu. Ostali elementi, poput sintetičkih struna i uboda, obično su bili minimalni. Ponekad su numere bile instrumentalne poput Futurovih "Acid Tracks" ili su sadržavale pune vokalne izvedbe poput "Dream Girl" Pierovog Fantazi Kluba, dok su drugi u osnovi bili instrumentalni dopunjeni čudnom izgovorenom rečju, poput Futurovog "Slam" .

Ljubitelji engleskog Esid-a i rejva su koristili simbol žutog osmeha jednostavno kao amblem muzike i scene, "brzi, anonimni osmeh" koji je predstavljao "najjednostavnije i najzgodnije manifestacije mladih osamdesetih" koji je bio neagresivan " osim u glasnoći na di-džej žurkama jakog zvuka. Neki obožavatelji “Esid haus-a” koristili su osmeh iscrtan krvlju, što je autor Vatchmen stripa Alan Moore koji je zasnovaan na umetničkom delu Davea Gibbonsa iskoristio za ovu seriju. Poreklo ove upotrebe bio je krvavi osmeh Vatchmen-a na etiketi "Beat Dis" kompanije Bomb the Bass.

Etimologija[uredi | uredi izvor]

Two simple TB-303 patterns

Two simple patterns on a synthesizer similar to the Roland TB-303 bass synthesizer. This is not the sound of an actual TB-303. The second pattern has had the filter EG attack time altered. Note that the TB-303 does not have an adjustment for envelope attack time, and envelopes aside, the real 303 creates an otherwise notably different sound to this one.

Overdriven TB-303 patterns varying resonance

Two simple overdriven patterns on the same synthesizer as in the previous clip. The second pattern has varying resonance to give a harsh screeching sound. Both patterns have gradual changes in cutoff frequency.

Imate poteškoće pri redprodukciji ovih zapisa?
Pogledajte VP:Pomoć oko snimaka.

Postoje sukobi kada se priča o terminu “Esid” došao u upotrebu pri opisivanju ovog stila haus muzike

Jedni ga povezuju ga sa Futurovim „Tragovima kiselina“. Pre nego što je pesmi dodeljeno ime za komercijalno izdanje, svirao ju je di-džej Ron Hardi u nocćnom klubu, gde su navodno korišćeni psihodelične droge. Gosti kluba nazvali su pesmu "Ron Hardi's Esid Track". Pesma je objavljena sa naslovom "Acid Tracks" na etiketi Larri Šerman Trak Recordsa 1987. Informacije o izvorima se razlikuju u tome da li je titulu izabrao Futur ili Šerman; Futurov di-džej Pier kaže da je grupa to učinila jer je pesma već bila poznata po tom naslovu, ali Šerman kaže da je naslov odabrao jer ga je pesma podsećala na Esid rock. Bez obzira na to, nakon objavljivanja pesme Futur, izraz Esid haus ušao je u zajedničku verziju.

Neki kažu da referenca na "Esid" može biti slavljenička referenca na psihodelične drgoe, kao što je LSD, kao i na popularnu klupsku drogu Ekstazi (MDMA). Prema Ritveld-u, prvenstveno je značilo to što je Čikago osećao, u klubu poput Hardi's The Music Bok-a. Po njenom mišljenju „Esid konotira fragmentaciju iskustva i dislokaciju značenja zbog nestrukturirajucćih efekata na misaone obrasce koje psihoaktivna droga LSD ili„ Esid “može doneti. U kontekstu stvaranja„ Acid Tracks "je ukazivao na koncept, a ne na upotrebu psihoaktivnih droga u sebi.

Neki s druge strane odbacuju psihodelične konotacije. Jedna teorija, koja smatra da je “Esid” pogrdna referenca na upotrebu uzoraka u Esid haus muzici, ponovljena je u štampi i u Britanskom domu kumuna. U ovoj teoriji, termin Esid je potekao iz sleng izraza "Esid burning", koji Oksfordski rečnik novih reči naziva "termin za krađu".1991. godine advokat Libertarijana u Velikoj Britaniji Paul Stajns počeo je da tvrdi da je skovao ovu teoriju da obeshrabri vladu od usvajanja anti-rejv stranke zakonodavstva.

Nekoliko izveštaja tvrde da je Genesis P-Orridge skovao termin na televizijskom izdanju Psichic iz 1988. "Tune In (Uključi kiselinsku kuću)."Drugim računima, kupujući u Čikagu 1986., P- Orridge je naišao na kantu zabeleženih kiselina, koja ukazuje na korozivnu tečnost, i pogrešno je preuzeo referencu na LSD. P-Orridge je navodno kupio čitav sadržaj kante i nastavio da ih pušta tokom Đ-a na Ibizi; i na taj način nehotice predstavio čikaški zvuk MDMA-u koji je u to vreme prisustvovao Osho-jevim „narandžastim ljudima“. Ulogu P-Orridge-a osporava muzički novinar Simon Reinolds, koji ga naziva "self-serving myth" i član psihičkog TV benda Fred Giannelli, koji je sugerisao da je "Gen toliko puta u intervjuima to tvrdio on zapravo veruje u svoje sranje. "

Istorija[uredi | uredi izvor]

Poreklo (sredina 1980.tih)[uredi | uredi izvor]

Najraniji zabeleženi primeri Esid hausa su stvar rasprave. Barem jedan istoričar smatra da je Futurov „Esid Trak“ najraniji primer žanra; di-džejPierre kaže da je možda bio sastavljen još 1985. , ali da je objavljen tek 1987. Drugi naglašava Sleezi D's "I've Lost Control" (1986) prvi je izdan na vinilu, ali nemoguće je znati koja je numera nastala prva.

Čikago pokret (sredina 1980.tih - kraj 1990.tih)[uredi | uredi izvor]

Prve knjige o kiseloj kući proizvedene su u Čikagu u državi Ilinois. Futur, grupa koju su osnovali Nathan "di-džej Pierre" Jones, Earl "Spanki" Smith Jr. i Herbert "Herb J" Jackson, zaslužna je za to što su prvi koristili TB-303 u haus muzici (instrument je bio ranije korišćeni u diskografskim zapisima Charanjit Singh 1982. godine, i Aleksandra Robotnicka 1983. godine. 12-minutni "Acid Tracks" grupe je snimljen na kasetu, a svirao ih je di-džej Ron Hardi u Music Bok-u, gde je Hardi bio rezidencijalni Đ. Hardi ga je jednom tokom večeri svirao četiri puta dok publika nije odgovorila povoljno. Čikaška muzička scena pretrpela je burne akcije na zabavama i događajima. Prodaja kućnih ploča je opala i do 1988. godine žanr je prodavao manje od desetine toliko ploča koliko na vrhuncu popularnosti stila. Međutim, kuća i posebno kisela kuća su u Britaniji počeli da doživljavaju porast popularnosti.

Haus scena Londona (kraj 1980.tih - 1990.)[uredi | uredi izvor]

Londonski klub Shoom otvorio se u novembru 1987. i bio je jedan od prvih klubova koji je uveo kiselinsku kuću u klupsku javnost u Velikoj Britaniji. Otvorili su ga Danni Rampling i njegova supruga Jenni. Klub je bio izuzetno ekskluzivan i imao je gustu maglu, sanjivu atmosferu i kiselu kuću. Ovaj period je započeo ono što neki nazivaju Drugim letom ljubavi, pokretu smanjenja fudbalskog huliganstva: umesto tuče, fudbalski navijači slušali su muziku, uživali u ekstazi i pridružili se ostalim učesnicima kluba u mirnom pokretu koji je upoređivan do leta ljubavi u San Francisku 1967.

Još jedan klub pod nazivom Trip otvorio je u junu 1988. Nicki Hollovai u Astoriji u londonskom Vest Endu. Trip je bio usmeren direktno na scenu Esid haus muzike. Bio je poznat po svom intenzitetu i ostao je otvoren do 3 ujutro. Pokrovitelji bi se izlivali na ulice i skandirali, a redovno su privukli policiju. Ugled koji se stvorio kao što je ovaj stvorio je zajedno sa snažnim anti-klupskim zakonima u Velikoj Britaniji počeo je otežavati ponudu događaja u konvencionalnoj klupskoj atmosferi. Smatrani ilegalnim u Londonu tokom kasnih 80-ih, klađenje u sat vremena bilo je protiv zakona. Međutim, to nije sprečilo gledatelje da nastavljaju ples posle sata. Policija je izvršila pljačku u zabavama posle radnog vremena, pa su grupe počele tajno da se okupljaju u skladištima i na drugim neupadljivim mestima, čime su obeležile i prve događaje rave. Raves je u to vreme bio dobro prisutan i sastojao se od pojedinačnih događaja ili pokretnih serija žurki koje su produkcijske kompanije ili nelicencirani klubovi priredili. Dve poznate grupe u ovom trenutku bile su Sunrise, koji su održavali posebno masovne događaje na otvorenom, i Revolution in Progress (RIP), poznati po mračnoj atmosferi i tvrdoj muzici na događajima koji su se obično bacali u skladišta ili u ulici Clink, noćni klub u jugoistočnom Londonu smešten u bivšem zatvoru. Sa promotorima poput (The Big Lad) Shaneom Mckenzie-om i Gang-om 1987. radeći male žurke u NV Londonu i premeštaju Rave-ove sa ulica i polja u londonske klubove 1990-2005, videći budućnost raveva u klubovima širom Velika Britanija i Španija.

Grupa Sunrise bacila je na Britance nekoliko velikih kiselih raveova koji su prikupili ozbiljnu pažnju štampe. Godine 1988. bacili su „Snimi ga“, 1989. doneli „Ludilo ranog leta“, „San u jeku noći“ i „Povratak u budućnost“. Oglašavali su ogromne zvučne sisteme, vožnje na sajmu, strane Đ-eve i druge atrakcije. Mnogi su članci napisani senzacionalizujući ove partije i njihove rezultate, posebno se fokusirajući na prirodu upotrebe droga i kontrolu van kontrole koju su mediji uočili.

Jednom kada se pojam Esid haus dobio na širokoj upotrebi, učesnici događaja sa tematskim kiselinama u Velikoj Britaniji i na Ibici pretvorili su psihodelične konotacije droga u stvarnost koristeći klupske droge kao što su ekstazi i LSD.Asocijacija kiselih kuća, MDMA i smešenih lica primećena je u Nev Iorku krajem 1988. To se poklopilo sa sve većim nivoom nadžora i senzacionalizma u mainstream pressu, iako su sukobljeni računi o stepenu povezanosti između Esid haus muzike i droge i dalje na površini.

Kiselina kuća je takođe bila popularna u Mančesteru. Thunderdome (koji se uglavnom oglašavao kao Techno night) u Miles Plattingu nalazio se u epicentru scene i stvorio su đela poput 808 Statea, Jam MC-a, Steve Villiams-a i Jaia Veardena. Žanr je bio izuzetno popularan kod gradskih fudbalskih huligana. Prema fudbalskom huliganu Manchester Uniteda Colinu Blaneiu iz Hotshot-a: Priča o crvenom đavolu, mesta sa kiselim kućama bila su jedino mesto gde se rivalske huligane bande mešaju, a da jedna drugoj ne udara.

Medijska pažnja (kraj 1980.tih - 1990.)[uredi | uredi izvor]

Krajem osamdesetih i početkom devedesetih, novinski mediji i tabloidi posvetili su sve veću pokrivenost sceni hedonistične kiseline / rejv scene, fokusirajući se na njenu povezanost sa psihodeličnim i klupskim drogama. Senzacionalistička priroda ove emisije možda je doprinela zabrani kiselih kuća tokom svog perioda radio, televizije i prodajnih mesta u Ujedinjenom Kraljevstvu. Moralna panika štampe počela je 1988. kada se na scenu naglo pojavio britanski tabloid The Sun, koji je samo nekoliko nedelja ranije promovisao kuću kao "cool i živahnu", dok je prikazivao ponudu na majicama sa kiselim osmehom. 19. oktobra, tabloid se pojavio s naslovom "Zla ekstazija", povezujući scenu s kiselinom i novopopularnom i relativno nepoznatom drogom. Rezultirajuća panika koju su izazvali tabloidi na kraju je dovela do pucanja klubova i mesta koja su igrala kisele kuće i imala dubok negativan uticaj na scenu.

Uprkos tome, jedna melodija probila se u glavni tok u novembru 1988. Stakker Humanoid, producent Brian Dougans (kasnije Future Sound of London), bio je hit ne samo u uticajnim klubovima poput Hacienda u Mančesteru ili Shoom u Londonu, već je koju zastupaju mainstream stalvartsi poput radio Đ-a Bruno Brookes-a i producent Kilie i Jason-a Pete Vaterman. U novembru 1988. godine stigla je do broja 17 na britanskim top listama, što je dovelo do pojavljivanja Dougana na Top of the Pops 1. decembra 1988.

Notable artists[uredi | uredi izvor]

808 State – A group of house/techno musicians from Manchester formed in 1988. The group's first album, Newbuild, was acid house, and occasional acid house influences appear in later tracks
A Guy Called Gerald – for the single "Voodoo Ray" + 808 State cofounder for "Newbuild"
Adamski – English musician, for "Killer" (with Seal)
Adonis – Another Chicago house musician, for "We're Rockin Down The House" and "No Way Back"
Alaska y Dinarama – A Spanish group of acid house from Madrid formed in 1983. The group's last album, Fan Fatal, was acid house.
Armando – Chicago acid house musician, for "Land of Confusion" and many other seminal tracks
Baby Ford – English producer Peter Frank Adshead. 1988 release "Oochy Koochy" and first album, "Fordtrax", influenced by acid house
Bam Bam – Another Chicago house musician, for "Where Is Your Child" and "Give It To Me"
DJ Pierre – A member of Phuture, released various solo acid house tracks and remixes
D Mob – Best known for 1988 UK #3 hit "We Call It Acieed"
Fast Eddie – Another Chicago house musician, for "Acid Thunder"
Humanoid – Scottish producer Brian Dougans, for 1988 UK #17 hit "Stakker Humanoid"
The KLF – For "What Time Is Love?" and their self-described "stadium house" sound, which mixes acid house with hip-hop, pop, and stadium rock/chant influences
LFO - British musicians Mark Bell and Gez Varley, for 1991 UK #42 album Frequencies and 1996 UK #44 album Advance
Lil Louis – Another Chicago house musician, for "Frequency"
Mr. Lee – Another Chicago house musician who released several acid house tracks in 1988
Maurice – Chicago house musician best known for the 1988–1989 hit "This Is Acid"
Phuture – Chicago-based group of acid-house pioneers, formed in 1985 and best known for its classic 1987 single "Acid Tracks," which is considered to be the 12-inch single that gave birth to the acid house movement
Psychic TV – Released early albums of acid house music in 1988 as fake compilations
Kevin Saunderson – Detroit house musician known as Reese & Santonio with his hit "Rock To the Beat", covered by 101
Samantha Fox – For "Love House" and "I Wanna Have Some Fun"
S'Express – Brought acid house to number one in the United Kingdom with "Theme from S-Express"
The Shamen – Psychedelic dance act formed as a rock band in Aberdeen, Scotland in 1986. One of the first groups to bring acid house and techno into the mainstream

Trivija[uredi | uredi izvor]

U 21. veku pojavili su se izveštaju o albumu iz 1982 koji zvuči slilno onome što će se kasnije nazvati “Esid haus”. Album je “Synthesizing: Ten Ragas to a Disco Beat” od Charanjit Singha. Album je snimljen koristeći istu osnovnu Rolandovu opremu koja se često koristila za kasniju Esid haus muziku: TR-808 i posebno TB-303, koji je Singh bio jedan od prvih muzičara koji su koristili. Zapis je u početku bio komercijalni neuspeh u Indiji i na kraju je zaboravljen, ali njegovo ponovno otkriće 2002. i eventualno re-izdanje početkom 2010. potaknulo je poređenja sa kiselom haus muzikom, a nekolicina pisaca je čak smatrala da je to prvi primer Esid haus zapisa.

Pogledaj još[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

Dalje čitanje[uredi | uredi izvor]

Bussmann, Jane. (1998) Once in a Lifetime: The Crazy Days of Acid House and Afterwards. London: Virgin. ISBN 0-7535-0260-7.
Collin, Matthew; Godfrey, John. (1st edition, April 1997; 2nd edition, November 15, 1998). Altered State: The Story of Ecstasy Culture and Acid House. Serpent's Tail. ISBN 1-85242-377-3 (1st edition); ISBN 1-85242-604-7 (2nd edition).
Shapiro, Peter (ed.), et al. (October 15, 2000). Modulations: A History of Electronic Music: Throbbing Words on Sound. Charles Rivers Publishing Co. ISBN 1-891024-06-X.
ED DMX. (January 22, 2014) "The 20 best acid house records ever made". FACT magazine. http://www.factmag.com/2014/01/22/20-best-acid-house/

Spoljni linkovi[uredi | uredi izvor]

Phil Cheeseman: The History of House – Artikal iz magazina
A bibliography of acid house references in 1988–1989 periodicals