Laka borbena avijacija

Laka borbena avijacija je vrsta avijacije koju sačinjavaju jedinice opremljene lakim borbenim avionima. Ponekad se tu uključuju i naoružane helikopterske jedinice.

Laki borbeni avioni naoružani su su streljačkim, bombarderskim i raketnim naoružanjem. Mogu imati opremu za razne vrste elektronskog izviđanja i ometanja. Po svojim osobinama obično zaostaju iza borbenih aviona prve linije, pa se u skladu s tim obično koriste za napade na zemaljske i pomorske jedinice protivnika i izviđanje.

Istorija

Tokom Drugog svjetskog rata SSSR je počeo da koristi dvokrilne avione Polikarpov Po-2 generalne namjene za noćno bombardovanje i uznemiravanje protivnika, naoružane lakim bombama i mitraljezom. Djelovali su po sa malih visina po trupama, štabovima, centrima veze, vozilima i željezničkim stanicama. U toku bitke kod Staljingrada neki avioni vrše i 5-6 aviopoletanja u 24 sata. Ovo je prinudilo Nijemce na protivmjere, a krajem rata i oni formiraju slične jedinice od aviona druge linije.

Poslije Drugog svjetskog rata javljaju se avioni podešeni za namjenu: Foland Gnat, Nortrop F-5, Fijat G-91. U SAD se nazivaju protivgerilski avioni (COIN aircraft). U Jugoslaviji jedinice lake borbene avijacije su naoružane avionima Jastreb i Kraguj.

U arapsko-izraelskom ratu 1967., Izraelci koriste školske avione Fuga Magister za napade na neprijateljske trupe, poslije obezbijeđene prevlasti u vazduhu.

Literatura

• Vojna enciklopedija, Beograd, 1973., knjiga peta, pp. 2.