Legionar
Legionar u najširem smislu označava pripadnika vojne ili paravojne formacije koja u svom imenu sadrži naziv Legija.
U užem smislu se pod time prvenstveno podrazumeva profesionalni pripadnik rimske vojske, odnosno rimskih legija od uvođenja Marijevih reformi 107. p. n. e.[1]
Legionar je mogao postati svaki punoletni rimski građanin koji ima ispod 45. godina starosti i bio je dužan biti u službi sledećih dvadeset pet godina.
Rimski legionari su bili poznati po izuzetno strogoj disciplini, koju su njihovi predpostavljeni, centurioni održavali surovim kaznama za neposlušnost. Takođe su podvrgavani svakodnevnim vojnim vežbama, odnosno egzeciru, koji im je omogućavao da budu fizički i u borbenim veštinama superiorniji u odnosu na protivnike. Takođe su izvodili i najsloženije vojne manevre na bojištu.[1]
Legionari su se delili na dva tipa, milites - koji su bili zaduženi za redovne vojničke zadatke i immunes, vojnike posebno izvežbane i zadužene za inženjerske, sanitetske i druge složene zadatke, ali su se po potrebi borili i kao regularna vojska.
Etimološki posmatrano sam termin legionar potiče od latinske reči legio što znači držati se zajedno.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b „Legionar | Veliki Rečnik” (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-06-27.