Leon Gambeta
| Leon Gambeta | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Leon Gambeta | |||||||||||||
| Lični podaci | |||||||||||||
| Datum rođenja | 2. april 1838. | ||||||||||||
| Mesto rođenja | Kaor, Francuska | ||||||||||||
| Datum smrti | 31. decembar 1882. (44 god.) | ||||||||||||
| Mesto smrti | Sevr, Francuska | ||||||||||||
| Državljanstvo | francusko | ||||||||||||
| Narodnost | Francuz | ||||||||||||
| Religija | katolicizam | ||||||||||||
| Profesija | advokat | ||||||||||||
| Politička karijera | |||||||||||||
| Politička stranka | Républicains modérés i Union républicaine | ||||||||||||
| |||||||||||||
Leon Gambeta (franc. Léon Gambetta; 2. april 1838 – 31. decembar 1882) bio je francuski državnik i značajan učesnik Francusko-pruskog rata.[1]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je u Kaoru u Francuskoj. Od 1869. godine, Gambeta je poslanik i vođa parlamentarne opozicije. Bio je protivnik Drugog francuskog carstva. U Nemačko-francuskom ratu (1870−1), nakon kapitulacije Sedana, proglasio je u Parizu republiku i ušao u vladu Narodne odbrane kao ministar unutrašnjih poslova. Dana 7. oktobra prebacio se u Tur i postao ministar rata. Pokušavao je obilisati narod za borbu i deblokirati Pariz. Kočio je razvijanje partizanskog pokreta i suprotstavljao se revolucionarnim snagama. Nakon kapitulacije Pariza podneo je ostavku. U Skupštini je glasao protiv nametnutog mirovnog sporazuma. Kao šef radikala okupljao je sve republikance protiv restauracije monarhije. Do kraja života ostao je vatreni pobornik revanša sa Nemačkom. Nastavio je svoj rad nošen demokratskim idealima i nacionalnim jedinstvom.[1]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Mišić, Milan, ur. (2005). Enciklopedija Britanika. V-Đ. Beograd: Narodna knjiga : Politika. str. 90. ISBN 86-331-2112-3.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Vojna enciklopedija, tom 3 (157)
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Akademske | |
| Ljudi | |
| Ostale | |
