Madraska armija
Madraska armija (engl. Madras Army) je bila privatna vojska Britanske istočnoindijske kompanije stacionirana u provinciji Madras. Nakon ukidanja vlasti Kompanije u Indiji (1858) Madraska armija stavljena je pod komandu britanske vojske.
Organizacija[uredi | uredi izvor]
Teritorijalno širenje Britanske istočnoindijske kompanije u Indiji počelo je tokom Karnatskih ratova sa Francuskom (1746-1763). Kako bi se sačuvali i odbranili stečeni kolonijalni posedi, kompaniji je bila potrebna privatna vojska, nezavisna od britanske vlade koja nije imala interesa da se upliće u sukobe u Indiji. Tako je već 1748. Robert Klajv (generalni guverner Kompanije u Indiji) započeo formiranje jedinica indijskih najamnika (sepoja), obučenih i uniformisanih na evropski način i pod komandom evropskih oficira, koje su bile daleko superiornije od većine indijskih vojski tog vremena. Uz njihovu pomoć postignuta je pobeda u Karnatskim ratovima, a pobedom u bici od Plesija (1757) osvojen je Bengal. Iako su 1754. u Indiju stigle i prve britanske Kraljevske trupe, vojska Kompanije ostala je potpuno nezavisna, sa sopstvenim oficirima i komandom. Ove najamničke jedinice stalno su rasle i vremenom su organizovane u tri armije, Bengalsku, Bombajsku i Madrasku, po jedna za svaku od glavnih britanskih provincija u Indiji.[1]
Jačina[uredi | uredi izvor]
Godine 1784. Madraska armija imala je 8 pukova indijske konjice (sovara), jedan evropski pešadijski puk, 25 indijskih pešadijskih pukova, jedan artiljerijski divizion, jednu inžinjerijsku četu i sanitetske jedinice.[1] Do 1857. Madraska armija imala je 2 evropska pešadijska puka i 60.555 sepoja.[2]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Prikelmajer 1972, str. 563.
- ^ Engels 1960, str. 159.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Prikelmajer, Ivanka (1972). „Indija”. Ur.: Gažević, Nikola. Vojna enciklopedija. 3 (2. izd.).
- Engels, Fridrih (1960). Izabrana vojna dela. 2. Beograd: Vojno delo.