Milorad Avramović

Milorad Avramović
Datum rođenja	1889.
Mesto rođenja	Požega, Kraljevina Srbija
Datum smrti	1954.
Mesto smrti	Požega, SFR Jugoslavija

Milorad Miša Avramović (Požega 1889–1954, Požega) bivši učitelj u ivanjičkim Prilikama, kosjerićkom Makovištu, požeškim selima Ježevici i Bakionici. Rezervni oficir poručnik srpske vojske učesnik Velikog rata i nosilac Albanske spomenice.

Život i karijera

Rodio se u Požegi, u kojoj je proveo detinjstvo i završio osnovno školovanja. Za učitelja se školovao u slavonskom manastiru Pakra.

Na prvu službu učitenja stupio je 1910. godine u Prilikama. Njegov rad prema oceni školskog revizor njegov jednogodišnji rad ocenjen je odličnom ocenom. Kako su s početka 20. veka učitelji u Kraljevini Srbiji često premeštani na iz jedne u drugu školu po potrebi službe, Milorad je premešten u kosjerićki kraj, na mesto prvog seoskog učitelja u Makovištu, a potom 1913. u požešku Ježevicu, a početkom 1914. godine u Bakionicu, gde ga je zatekao Veliki rat.

U srpsku vojsku mobilisan je krajem 1914. kao rezervni oficir u činu potporučnika Drinske divizije, u kojoj su bili i vojnici iz požeškog kraja. U čin poručnika unapređen je 28. juna 1915. godine. Sa srpskom vojskom u povlačenju prošao je albansku golgotu i sa delom preživelih vojnika dospoo u Grčku. Nakon formiranja Solunskog fronta učestovao je u borbama na Dobrom polju i Veterniku, i u jednoj od bitaka bio je ranjen, ali se nije povukao iz borbe. Prema pisanju Milijana Despotovića, autora knjige „Krst i pero”, sa 35 životopisa sveštenika i učitelja kosjerićkog kraja u balkanskim i Prvom svetskom ratu...Poručnik Avramović je u ovim borbama pokazao izuzetno junaštvo i komandnu zrelost. Bio je svedok povlačenja nemačkih i austrijskih trupa dolinom Vardara, koje su naši borci ispraćali pobednički i tom prilikom izjavio:

Švabo, švabo, na tvrd si se orah nakanio!

Po završetku Velikog rata 1919. goodine Milorad Avramović se oženio Hristinom Manojlović iz Topole, i sa njom izrodio decu Milana (učitelj), Srđana (učitelj) i Damjana (koji je završio Poljoprivrednu školu).

Nakon što je po tadaljnjim propisima u Kraljevini SHS Avramović 1920. položio stručni ispit u Kragujevcu vratio se na nekadašnji posao u školu u Bakionici kod Požege. U oovoj školi je 1924. osniva Zanatsko-trgovačku školu u koju je te godine upisalo 50 đaka. Od 1926. u školi u Bakionici Milorad Avramović predaje srpski jezik, geometriju i zemljopis.

Napredovao je i kao starešina Jugoslovenske vojske: pa je tako 1925. unapređen u čin kapetana prve klase, potom 14 godina kasnije u čin major, da bi poslednjeg dana 1940. stekao čin potpukovnika.

Životni put Milorada Miša Avramovića završio se tamo gde je i počeo – umro je u rodnoj Požegi 1954. godine.