Morinj (Crna Gora)

Morinj je najveće ribarsko naselje na zapadnoj obali Kotorsko-risanskog zaliva u Boki kotorskoj na 4 km od Risna i 8 km od Lepetana. To je staro pomorsko mesto čiji su meštani učestvovali u mnogim bitkama na moru i pomorskim podvizima koji su otvarali nove trgovačke puteve, ali i omogućili otvaranje škola na narodnom, srpskom jeziku, kao što je osnovna škola u ovom mestu osnovana 1803. godine. 1843. godine u Morinju je sa radom počela i biblioteka. Svojim umećem, znanjem i podvizima u pomorskim bitkama istakla se porodica Milinović, posebno kapetan Tomo Đurov Milinović (1770-1846) koji je, kao livac topova i vojvoda učestvovao u ustanku srpskog vođe Karađorđa. Nadomak Morinja je mesto Kostanjica koja je smeštena je u zelenoj oazi kestena po kojoj idobila ime (kostanj - kesten). To je naselje pomoraca i ribara, sa dobro očuvanom tradicionalnom fizionomijom na ovom području. Područje Kostanjice se odlikuje i bogastvom lovorovog lista, kojeg meštani vekovima sakupljaju i od njega proizvode eterična ulja. Kostanjicom se završava polukrug naselja na istočnoj, severnoj i zapadnoj strani Kotorsko- risanskog zaliva.

Obiluje velikom količinom podzemnih reka i izvora, koje se ulivaju u more i tako postaju prirodni filtri mora, te je u ovom delu zaliva more najčistije.

U mestu su tri crkve, dve pravoslavne: Svetog Jovana Bogoslova i Svetog Save i jedna, sada katolička: Crkva Svetog Trifuna u Morinju.

Poreklo imena

Naselje je prema predanju dobilo ime Morinj (morila, moriti) zbog prevelikog pomora stanovništva u srednjem vijeku od kuge. Do tada, Morinj se zvao Dragomanovići (po porodici koja je brojila najviše domaćinstava).

Po predanju, u Morinju su podjednako umirali i mladi i stari, ali nakon smrti jedne mlade žene, iz imućne porodice, Morinjani su odlučili da potraže pomoć od nadriljekara i gatara. Neka gatara, koja je navodno mogla da iscjeljuje, je rekla da bi bilo dobro da zajedno sa pokojnicom, na sanduku stave i sa njom sahrane i živog pijetla, koji će biti žrtva kugi i vjerovala je da će se Bog smilovati i riješiti ih kuge. Sa tim predlogom nije se složio tadašnji mladi morinjski sveštenik. On je vjerovao, da samo molitva može da spasi selo. Predložio je da veliku ikonu Presvete Bogorodice iz crkve Sv. Jovana iznesu na izvor vode na Svrčak, tu osvete vodicu, poškrope narod i uz molitvu Bogu i Presvetoj ubrzo će ozdraviti cijelo selo.

U znak poštovanja Presvete Bogorodice, svake godine 15. jula (kada se prema predanju desilo spasonosno iscjeljenje) Morinjani iznose njenu ikonu iz crkve Svetog Jovana Bogoslova.

Izvori

• Špiro Milinović, Podaci o istoriji Morinja i okolnih mjesta
• Veb sajt o Morinju, morinj.org, Radio DDR