Pijace u Leskovcu

U Leskovcu je do Drugog svetskog rata postojalo nekoliko opštih i specijalizovanih pijaca.

Istorija

Glavni pijac nalazio se na tadašnjem glavnom trgu (danas prostor oko Spomenika palima za otadžbinu). Ovo nije bila uređena pijaca, ali su ljudi korstili prostor trga kako bi prodavali voće i povrće koje je razbacano ležalo na kaldrmi i gomilama ili u korpama i džakovima. Ova pijaca zauzimala je trg i ometala saobraćaj sve do oktobra 1929. godine kada je naredbom Načelstva ona uklonjena. U naredbi je pisalo: "Prostor oko spomenika kao i prostor ispod Koljnjvićeve apoteke mora biti potpuno slobodan za prolaz kola kao dve najvažnije raskrsnice centra."

Druga slična pijaca nalazila se na proširenju ispred palate "Kaloderma" današnjeg Kulturnog centra, i na njoj se roba iznosila i prodavala na isti način kao i na glavnoj pijaci.

Pored opštih pijaca u Leskovcu je postojalo i nekoliko specijalizovanih pijaca: drvena, kudeljena, žitna i marvena pijaca.

Drveni pijac nalazila se na mestu današnjeg Vatrogasnog doma i na njoj se vršila prodaja drva, greda, daski, ćumura, sena i slame.

Kudeljen pijac se nalazila na trgu ispred današnje Pošte i bila je poznata pod imenom Arnaut pijac zbog velikog broja Arnauta iz Jablanice koji su je posećivali. Na ovoj pijaci se prodavala kudelja i proizvodi od kudelje koji su dugo vremena bili glavni izvnozni aduti Leskovca i ona je imala vagu za merenje robe.

Žitni pijac, koja je takođe imala vagu, nalazila se na prostoru današnjeg Masarikovog trga, ispred zgrade Radio Leskovca. Ona ovoj pijaci prodavalo se žito, brašno, jarma, razno semenje i grožđe za kljuk.

Poslednja pijaca bila je Marveni pijac (goveđa) koja je ujedno bila i prva i jedina prava pijaca sa površinom namenjenom isključivo trgovini. Nalazila se na mestu današnje Zelene pijace u Ulici Južnomoravskih brigada.