Pređi na sadržaj

Pozitronska emisija

S Vikipedije, slobodne enciklopedije

Pozitronska emisija ili beta plus raspad+ raspad) podtip je radioaktivnog raspada koji se naziva beta raspad, gde se proton unutar nukleusa radionuklida pretvara u neutron otpuštajući pozitron i elektronski neutrino (νe).[1] Pozitronskom emisijom posreduje slaba sila. Pozitron je tip beta čestice+), a druga beta čestica je elektron (β) emitovan iz β raspada nukleusa.

Primer pozitronske emisije (β+ raspad) prikazan je sa magnezijumom-23 koji se raspada u natrijum-23:

2312Mg2311Na + e+ + ν

Pošto pozitronska emisija smanjuje broj protona relativno u odnosu na broj neutrona, pozitronski raspad se dešava obično kod ogromnih radionuklida „bogatih protonima”. Pozitronski raspad rezultuje nuklearnom transmutacijom, menjajući atom jednog hemijskog elementa u atom elementa sa atomskim brojem koji je manji za jednu jedinicu.

Pozitronska emisija ne bi trebalo da se meša sa elektronskom emisijom ili beta minus raspadom (β decay), koji se dešava kada se neutron pretvori u proton i nukleus emituje elektron te antineutrino.

Pozitronska emisija je različita od protonskog raspada, hipotetičkog raspada protona — ne nužno onih obavijenih neutronima, ne nužno emisijom pozitrona i ne kao deo nuklearne fizike već fizike čestice.

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ The University of North Carolina at Chapel Hill. „Nuclear Chemistry”. Pristupljeno 14. 6. 2012. 

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]