Slobodno skijanje

Skijanje slobodnim stilom

Freestyle skijanje ili skijanje slobodnim stilom, skup je slobodnih stilova „ekstremno“ orijentisanih na skokove, vožnju po raznim preprekama itd.

Cilj freestyle skijaša (najčešće) nije brzina, nego vizuelni utisak, kvalitet izvođenja, raznolikost izvedenih „trikova“ i njihova povezanost i integracija svih segmenata.

Istorijat

Međunarodna skijaška federacija (FIS)[1] uvrstila je freestyle kao sport 1979. godine i donela nova pravila koja su se odnosila na dokazivanje sportista, kao i na tehniku skokova sa ciljem rešavanja opasnih elemenata takmičenja.

Prvo takmičenje u Svetskom kupu održano je 1980. godine, a prvo Svetsko prvenstvo održalo se 1986. godine u Tinju (Tignues), u Francuskoj.

Freestyle skijanje je eksperimentalno prikazano na Zimskim olimpijskim igrama 1988. u Kalgariju (Calgary) u Kanadi, a četiri godine kasnije 1992. usvojeno je u Albertvilu (Albertville) u Francuskoj, dok je takmičenje u skokovima (aerials) dodato na igrama u Lilehameru (Lillehammer) 1994. godine.

Discipline

Postoje tri discipline freestyle skijanja:

• moguls
• aerials
• ski cross

Disciplina moguls je tip skijanja gde teren karakteriše veliki broj ispupčenja tj.mogula. Skijaši moraju da izvode što atraktivniji skok, prelazeći preko ovih prepreka.

Disciplina aerials obuhvata skokove, skakaonice od dva do četiri metra koji skijaša mogu uzdići i do 20 metara visine i tako mu omogućiti da izvodi trikove u letu.

Disciplina ski cross je tip skijanja gde više skijaša istovremeno kreće sa cilja i utrkuju se na brdovitoj stazi sa raznoraznim preprekama (manji i veći skokovi, ovalne krivine, talasasti teren i drugi freestyle skijaški elementi).

Spoljašnje veze

• https://www.fis-ski.com/en