Stara Finska

Teritorija Stare Finske, koja je ušla u sastav Rusije 1721. i 1743. godine

Karta Viborga sa okolnim pokrajinama 1772 godine

Stara Finska (fin. Vanha Suomi; šved. Gamla Finland) švedski je i finski naziv za dio zapadne Karelije, koji je u sastav Ruske Imperije ušao Ništadskim mirom 1721. godine nakon Velikog sjevernog rata i Aboskim mirom 1743. godine nakon Rusko-švedskog rata, a 1812. godine ova teritorija je ušla u sastav Velike kneževine Finske.

Prema Ništadskom miru Švedska je Rusiji predala veći dio Keksgolmskog lena, kao i dio Viborg-nejslotskog lena, koji su sjedinjeni u Viborgsku pokrajinu. Aboskim mirom 1743. ustušljene su neke teritorije na jugu Finske, uključujući gradove Nejslot, Vilmanstand i Fridrikshamn. U administrativnom smislu te teritorije su činile Viborgsku guberniju.

Ruski imperator je garantovao stanovnicima „Stare Finske” određene privilegije, kao što su sloboda vjeroispovjesti i očuvanje švedskih zakona. Međutim, švedske reforme prava na zemlju iz 1734. godine uticale su samo na teritorije koje su u sastav Rusije ušle 1743. godine. Tako da su do 1812. godine postojala dva različita pravna okvira.

Spoljašnje veze

• www.1809.fi Arhivirano na sajtu Wayback Machine (13. mart 2016) (jezik: engleski)