Pređi na sadržaj

Herero

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Žena iz plemena Mukubal, Angola.
Herero žena sa rogatom suknenom kapom. Rogovi na kapi predstavljaju rogove njihove stoke kojom se meri bogatstvo
Drvena herero-kašika iz 19. ili 20. veka

Herero je bantu narod naseljen danas u Namibiji čije je poreklo u području istočnoafričkih velikih jezera odakle su se doselili na područje Kaokolanda uz reku Kunene pre nekih 350 godina. Nastanjuju travnata područja pogodna za ispašu njihove stoke odakle su mnogi zbog nemačkog kolonijalizma morali da izbegnu u susednu Bocvanu. Procenjuje se da ih je u Namibiji oko 1900. bilo oko 80.000, ali im je broj 1905. spao na svega oko 16.000 u Namibiji a oko 75% bilo je istrebljeno do 1911. godine. Do istrebljenja je došlo nakon ustanka 1904. protiv nemačkog kolonijalizma kada je na njih udario general Lotar fon Trota.[1]

Savremena populacija iznosi oko 320 000 ljudi, 164 000 u Namibiji i 135 000 odnosno 21 000 u Angoli i Bocvani.

Kultura

[uredi | uredi izvor]

Što je tipično istočnoafričkim plemenima, Herero su stočari, koji bogatstvo mere brojem grla stoke. Stoka je bila toliko važna da je ženska nošnja prepoznatljiva po kapi sa rogovima izrađene od valjanog sukna[2].

Njihova najznačajnija svečanost je Maherero dan koji pada na poslednji vikend u mesecu avgustu.

Podela

[uredi | uredi izvor]

Herero su podeljeni na više lokalnih grupa ili plemena: Tjimba i Ndamuranda u Kaokolandu; Mahereo kod Okahandja, Zeraua kod Omaruru. Grupa poznata kao Mbandero živi u istočnoj Namibiji kod grada Gobabis, području nekad poznatim kao Hereroland.

Herero jezici pripadaju centralnoj bantuskoj skupini u zoni R, a postoje dva srodna jezika, Herero [her] u Namibiji i Bocvani (ukupno 237000) i Zemba [dhm] Angoli, sa ukupno 22 000 govornika.

Religija

[uredi | uredi izvor]

Tradicionalna religija je oblik obožavanja predaka, a danas su mnogi prihvatili hrišćanstvo.[3]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Hereros people of Namibia
  2. ^ „The Herero People”. Arhivirano iz originala 03. 11. 2012. g. Pristupljeno 15. 07. 2013. 
  3. ^ Herero, Enc. Brit.

Galerija

[uredi | uredi izvor]

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]