Crkva Svetog Nikole u Biljegu
| Crkva Svetog Nikolaja u Biljegu | |
|---|---|
| Osnovni podaci | |
| Osnivanje | srednji vek |
| Reosnovan | oko 1900. |
| Mesto | Biljeg Opština Merošina |
Crkva Svetog Nikole u Biljegu, jedna je od crkava u sastavu Merošinske parohije, Arhijerejskog namesništva topličkog u sastavu Eparhije niške. Prvbitna crkva na ovom prostori izgrađena je najverovatnije u srednjem veku, a današlja 1900. godine.[1]
Položaj[uredi | uredi izvor]
Crkva Svetog Nikole se nalazi u selu Biljeg, u opštini Merošina u Niškom upravnom okrugu
- Geografski položaj
- Severna geografska širina: 43° 19′ 13"
- Istočna geografska dužina: 21° 40′ 20"
- Nadmorska visina: 319 m
Istorija[uredi | uredi izvor]
Prostor Biljega bio je naseljen još u antičko vreme, a selo je postojalo i u Srednjem veku. Iz tog perioda je ranija beleška vlastelinske crkve svetog Nikole, koja je, kako se veruje, ostala i kad su druge vlastelinske Crkve u Dobriču porušene ili spaljene na početku vladavine Osmanalija.
Crkvu su, prema jednoj verziji, spalili srpski ustanici 1806. godine, a po drugoj, spalile su je Osmanlije tokom povlačenju u prvom srpsko-turskom ratu 1876. godine. U to vreme služila je osmanskoj vojsci kao magacin za žito.
Međutim, ima i tvrdnji da je crkva sazidana 1872. godine na starim razvalinama, pa spaljena 1876. godine.
Po oslobođenju od Osmanlijskog carstva crkva je obnovljena.[2]
| „ | Po predanju, pod Bilješkom čukom noću je „šetala“ neka vatra, i posle petnaestak dana zaustavila se na jednom mestu. To je ljudima bio znak da na tom mestu treba da sagrade Crkvu, što su i učinili, a 1900. godine osvetio je tadašnji episkop niški gospodin Nikanor. Crkva je zajednička za Biljeg i Oblačinu, a i groblje im je zajedničko.[3] | ” |
Pred krsnu Slavu 2014. godine uređenjem Crkve u starom ormaru pronađeni su sveti Sasudi nepoznatog porekla i vrednosti koji su već davno izbačeni iz upotrebe. Nakon čišćenja i poliranju dobijeni su sveti Sasudi koji i dalje mogu da služe svojoj nameni, a na čijim žigovima pojedinačno se jasno vidi utisnuta godina izrade 1879. što i potvrđuje podatak o predanju gradnje ove veoma stare i vredne svetinje.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Miša Rakocija, Manastiri i crkve Južne i istočne Srbije, Zavod za zaštitu spomenika kulture Niš, Studije i monografije, Niš, 2013.
- ^ Milovanović, Nikola; Milić, Dragana (2021-01-01). „Nikola Milovanović, Dragana Milić, Crkva Svetog Nikole u Biljegu i nadgrobni spomenici, Glasnik DKS 45, 113-119.”. Glasnik DKS.
- ^ „Hram Svetog Nikolaja u Biljegu U: MEROŠINSKA PAROHIJA. HRAMOVI U PAROHIJI”. Eparhija niška. Pristupljeno 7. 7. 2018.
