Šablon:IČ-Logos

Logos (gr. λόγος — um, reč, govor, slovesnost, smisao, načelo, zakon, nauka i dr.) višeznačan je filozofski i teološki pojam. Izvorno, logos je bitan pojam antičke grčke filozofije, koji iskazuje princip, svetski um, objektivni zakon po kome se sve događa. U Heraklitovoj filozofiji označava govor prirode koji samo mudrac čuje i razume. Kasnije su ga preuzeli hrišćanski teolozi da bi njime označavali Isusa Hrista, kao božanski logos.

Nazivi gotovo svih nauka građeni su prema grčkoj leksici i sadrže nastavak logia što upućuje na logos o nečemu (logika, psihologija, gnoseologija, ontologija, aksiologija, itd.). U starogrčkom jeziku logos ima mnogobrojna značenja povezana sa govorom. Još u Homerovim epovima pojam logosa je upotrebljavan u sledećim značenjima: reč, govor, iskaz, svojstvo, istina, red, volja, razum, um, učenje, zakonitost, aksiom, božji um, klica postajanja. Reč logos je izvedena iz glagola „legein“ koji je u prefilozofskoj upotrebi imao dva osnovna značenja: „sabrati ili skupiti“ i „kazati ili imenovati“. Vremenom je u reči logos sabrano i izraženo grčko razumevanje suštine jezika kao mišljenja i kazivanja istine bića. Prema opštem verovanju starih Grka, sve što je bilo, sve što jeste i sve što će biti ima svoj tajanstveni logos (govor).