Разговор:Патријарх српски Саватије/Архива 1

Архива 1

Архива 2

O poreklu i prezimenima srpskih patrijarha i Mehmed - paše Sokolovićanina i njegovih rođaka.

Dugo vremena živimo u zabludama oko naših znamenitih ličnosti, konkretno oko Mehmed - paše Sokolovićanina i njegovih rođaka Ferhat - paše Sokolovićanina i dr., i srpskih patrijarha ustoličavanih u prestonici patrijaršije, u Peći...

Prvo, Mehmed - paša Sokolovićanin se nije prezivao Sokolović, već Nenadić, bio je rodom iz sela Sokolovići, nadomak grada Sokolac, u današnjoj istoimenoj opštini, u R. S., neki tvrde iz Sokolovića nadomak grada Rudo, što će reći da je imao toponimski nadimak po svom zavičaju. Srpski vojvoda iz Karađorđeve Srbije, Miloje Petrović Trnavac (ubijen 1810.), nosio je toponimski nadimak Trnavac, po svom zavičaju, bio je Trnavac, a ne Trnavčević, to mu nije bilo prezime! Ne treba isticati da Turci još nisu nosili prezimena... Isti slučaj i sa njegovim rođakom, Ferhat - pašom Sokolovićaninom, koji mu je moguće bio brat od strica ili sinovac.

Drugo, svuda piše da su srpski patrijarh Makarije (1557-1571) i Mehmed - paša Sokolovićanin (1506-1579) bili rođena braća ili braća od strica. To nije tačno! Svetozar Tomić kaže: Patrijarh srpski Savatije (1586-1589), koji je podigao pivski manastir, bio je rodom iz Pive, poreklom Ruđić... (Pročitati stranicu - https://www.poreklo.rs/2012/05/29/poreklo-prezimena-pivljani/) Znamo da je Savatije bio bratanac Makarijev, a za Savatija se kaže i sledeće: Starosedelački mnogi pivski rodovi potekli su od braće Branila i Ruđera. Ruđer je imao sina Vukašina, koji je imao sina Gavrila Gagu, rodonačelnika Gagovića i srpskog patrijarha Savatija. (Pogledati stranicu - https://www.poreklo.rs/2015/10/18/poreklo-sadasnjih-pivskih-porodica/)

Treće, kao što se dobro zna, da su Nemanjići - Bogunovići, potomci Lavrentija Bogunovog Nemanjića, potomci Nemanjića (vladali Srbima do 1371.), pleme Kuči, potomci Skender-bega (1405-1468), Bratonožići - potomci Vuka Brankovića, pleme Pivljani (videti na vikipediji stranicu - Piva (pleme)) su isto tako potekli od srednjevekovnog srpskog velikaša... I to ni manje ni više, nego direktno od Ivan - bega Crnojevića (1427-1490) i njegovih kasnije doseljenih rođaka, poteklih od Lješa Crnojevića! Tim se bavio i izvesni profesor Miloš Slijepčević.(Pogledati stranicu - https://www.poreklo.rs/2015/10/18/poreklo-sadasnjih-pivskih-porodica/)

Lično, čitajući po internetu o pivskom plemenu i rodovima, o srpskim patrijarsima Makariju i Savatiju, o Crnojevićima i Kosačama, a znajući i činjenicu da se srpski patrijarh Arsenije III (1633-1706) predstavljao Crnojevićem iz čisto marketinško-političkih razloga, došao sam do sledećih zaključaka, a evo kako i zašto...

01. Druga supruga Ivan - bega Crnojevića, bila je Mara Vukčić Kosača, kćerka hercega Stefana Kosače i Jelene Balšić. Venčali su se 1469. godine. Za Stefana Kosaču znamo, da je u sastavu njegove države bila Stara Hercegovina i njeno jezgro. Po padu njegove države 1483. god., njegovi sinovi, tj. potomci, su se raštrkali. Sin Vladislav se odselio na prostor današnje Hrvatske i njegovi potomci su bili mađarski plemići. Njegovi potomci su izumrli u 17. veku. Sin Vlatko je imao sina Jovana koji se odselio u današnju Italiju i bio je italijanski plemić. Njegov rod je izumro u 17. veku. Sin Stefana Kosače, Stefan, poturčio se. Pošto je pala Crna Gora pod Tursku, 1496. godine, Ivan - begov sin Đurađ se odselio sa svojom porodicom u Italiju, Stefan koji nije imao dece se malo kasnije zamonašio, a Staniša je već bio poturčen desetak godina. Nažalost, u izvorima nisu upisana Ivan - begova deca iz drugog braka, ali kada je on umro, ona su bila mlada, nisu mogla biti starija od 20 godina.

02. Osnivači pivskog plemena, braća Branilo i Ruđer su živeli tokom druge polovine 15. i prve polovine 16. veka, u ranijem turskom periodu. Ujak Ivan - bega Crnojevića, bio je Đorđe Kastriot Skender - beg, a Skender - begov bratanac bio je Hamza Branilo, od brata Staniše. U porodicama su se ponavljala imena predaka, stoga nije isključeno da je Ivan - beg Crnojević svom sinu mogao dati ime po svom bratu od ujaka, po Branilu. Kako je Ivan - beg postao mletački plemić 1474. god., mogao je svog drugog sina nazvati Ruđer - Ruđo.

03. Predanje Pivljana kaže da su se braća Branilo i Ruđer naselili najpre u Plužinama, Stabnu, Lisini i Kovačima. A kako su kad je pala Crna Gora, i sinovi iz drugog braka Ivan - bega (ako ih je imao) morali bežati od Turaka, gde bi pobegli, ako ne u Staru Hercegovinu, na imanje njihovog dede po majci, hercega Stefana Kosače, kad već njegovi potomci nisu tu živeli. I danas u Starog Hercegovini ima dosta toponima po Kosačama, tipa: Hercegova Gradina, Vinogradi Hercega Stefana, Sandaljevi doli itd. Naposletku, ovi zaključci nam daju i odgovor na pitanje - Šta su bili patrijarh Makarije i Mehmed - paša Sokolovićanin, a Makarije je Mehmedu bio brat od ujaka. Branilo i Ruđer su evidentno imali i sestru. Oni su se sigurno skrivajući od Turaka, zaturili slavno staro prezime. Patrijarh Arsenije III Čarnojević (1674-1690) je nešto sigurno znao o tome iz usmenog predanja i to više od nas danas, pa je rešio o to da se okoristi... On sigurno nije bio od Crnojevića.