Bitka kod Šengraberna

Bitka kod Šengraberna
Deo Rat treće koalicije
Bitka kod Šengraberna
Vreme 16-18. novembar 1805. Mesto Šengrabern, Holabrun Ishod Francuska taktička pobeda
Sukobljene strane
Prvo francusko carstvo	Ruska imperija
Komandanti i vođe
Žoašen Mira, Žan Lan	Petar Bagration
Jačina
oko 45 000	7300
Žrtve i gubici
1200	1200 ubijenih, 1448 zarobljenika

Bitka kod Šengraberna odigrala se 16-18. novembra 1805. godine između francuskih i ruskih snaga. Bitka je deo Napoleonovih ratova, a završena je pobedom Francuza.

Uvod

Posle kapitulacije Austrijanaca kod Ulma, ruske snage (30.000 ljudi) pod Kutuzovom povukle su se od Braunaua na reku Inu do Mauterna, gde su 9. novembra prešle na levu obalu Dunava i usiljenim marševima nastavile nadiranje prema Znojmu i Brnu radi sjedinjenja sa Bukshevdenom. U takvoj situaciji, Napoleon je naredio Mirau da prodorom preko Beča onemogući povlačenje ruske armijeu Moravsku.

Položaj pred bitku

Francuzi su 13. novembra lukavstvom ovladali mostom u Beču; njihovi prednji delovi izbili su 16. novembra do Holabruna, oko 30 km južno od Znojma, a za njima je sledila glavnina francuske armije. No, Kutuzim je 14. novembra uputio Bagrationa sa oko 6000 ljudi i 12 topova u Šengrabern da zadrži Francuze (oko 22 000 ljudi) dok ruske snage ne prođu Znojmo. Rusi su se utvrdili u Šengrabernu i Guntersdorfu i, posluživši se lukavstvom, uputili parlamentarca s obaveštenjem da je sklopljeno primirje i da ruska armija napušta Austriju. Mira se zaustavio s konjicom i parlamentarca uputio u Beč, a u to vreme, u visini Holabruna izbili su fr. 4. i 5. korpus.

Bitka

Tek kad je Napoleon demantovao primirje i naredio da se dejstva produže, francuske snage su 16. novembra oko 16 časova preduzele napad na Šengrabern. Sa fronta i levog krila napadala je divizija Udinoa, a sa desnog krila divizija Legrana, dok se divizija Vandama kretala pozadi levog krila. Borba prsa u prsa vođena je do 23 časova, a kad je Bagration saznao da je ruska armija prošla Znojmo pikupio je svoje snage, probio se kroz diviziju Legrana i 18. novembra sa 3000 ljudi i bez topova priključio se ruskim glavnim snagama.

Vidi još

• Rat treće koalicije

Izvori

• Vojna enciklopedija, tom 9 (551)