Branislav Matić

Dodaj veze
S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Za drugu upotrebu, pogledajte stranicu Branislav Matić Beli.
Branislav Matić
Datum rođenja1965.
Mesto rođenjaLoznica, SFR Jugoslavija

Branislav Matić (Loznica, 1965) srpski je književnik, urednik, novinar, izdavač.[1] Radovi su mu prevođeni na više evropskih jezika.

Biografija[uredi | uredi izvor]

Starinom od srednjovekovnih hercegovačkih Vojinovića, osnovnu školu učio u Jadranskoj Lešnici, gimnaziju u Loznici, književnost i političke nauke u Beogradu.

Bio je autor u nizu uglednih srpskih časopisa (Vidici, Književnost, Književna reč, Zenit, Sveske, Naše ideje, Lepa Srbija, Logos...) i magazina (Duga, Politikin svet, Intervju, Student, NON, Stav, Mladost, Pogledi, Jefimija...). Tokom ratova u ruševinama Jugoslavije bio je, kao novinar Duge, na skoro svim frontovima i odatle objavio niz proznih zapisa i reportaža.

Uvršćen u prvu antologiju srpskog satiričnog aforizma (Istorija afokalipse, 1987). Osnovao i pet godina uređivao Izdavački program beogradskog Studentskog kulturnog centra (1994–1999), te Književni i naučni program u ovoj ustanovi. Osnivač i prvi direktor beogradskog Centra za istoriju ideja (1999). Osnivač, direktor i glavni urednik časopisa Evropa nacija (2005–2006) i portala Nacija (od 2006). Urednik Nacionalne revije „Srbija“[2] od prvog broja (2007), jedinog magazina u istoriji srpske štampe koji izlazi u odvojenim izdanjima na tri jezika (srpski, ruski, engleski). Jedan od pokretača i urednik Nacionalne revije „Srpska“, na srpskom i engleskom jeziku (2013–2015). Urednik u beogradskoj izdavačkoj kući „Princip Pres“ (od 2006). Glavni urednik „Hiperboreje“ (od 2011).

Priredio, uredio i preporučio trocifren broj knjiga, iz oblasti književnosti, umetnosti, sakralne tradicije, filozofije istorije i kulture, geopolitike... Više važnih domaćih i stranih autora je preko tih knjiga uvedeno u srpsku kulturu ili celovitije pozicionirano u njoj (Bela Hamvaš, Šejmas Hini, Džon Kuci, Maksimilijan Vološin, Tomas Molnar, Majkl Hauard, Aleksandar Dugin, Zigfrid Krakauer, Vladimir Nabokov, En Bertlot, Frensis Jejts...). Osnovao i uređivao biblioteke Tačke oslonca, Elementi, Tragovi, Upoznajte Srbiju (edicija od 40 svezaka, 2009–2010).

Prevođen na engleski, ruski, nemački, italijanski, španski, francuski, poljski i makedonski jezik.

Živi u Beogradu.

Bibliografija (izbor)[uredi | uredi izvor]

Književnost[uredi | uredi izvor]

  • Hiperborejski letopis, razabrane pesme (Beograd 2015)
  • Ostrvo, pesme (Beograd 2020)
  • Hamvaš. Četvrta milost, roman (u pripremi)
  • Blagoslovi, zbirka poezije, Srpska književna zadruga, 2022.[3]

Autorske monografije i publikacije[uredi | uredi izvor]

  • Srbija. Geopoetički album (Beograd 2011). Iste godine i izdanja na engleskom (Serbia. Geo-poetical album), španskom (Serbia. Álbum geopoético), francuskom (Serbie. Album géo-poétique), ruskom (Serbiя. Geopoэtičeskiй alьbom), nemačkom (Serbien. Geo-poetisches Album)
  • Srbija pod kapom nebeskom (Beograd 2017). Iste godine i izdanja na engleskom (Serbia under the sun), ruskom (Serbiя pod krovom nebesnыm), nemačkom (Serbien unter dem Himmelsgewölbe)
  • Beograd, iznad Istoka i Zapada (u pripremi)
  • Blago Kosova i Metohije (Beograd 2009)
  • Čuveni stranci o Srbiji (Beograd 2009)
  • Veliki srpski vizionari (Beograd 2009, sa Milovanom Vitezovićem)
  • Stare četvrti srpskih gradova (Beograd 2009, sa Vladom Arsićem)
  • Patrijarh Pavle (1914–2009) (Beograd 2009, sa Mišom Vujovićem)
  • Mali srpski mislenik (Beograd 2010)

Priredio zbornike, monografije i specijalna izdanja[uredi | uredi izvor]

  • Tajna Balkana. Geopolitički ključ za sudbinu „veriga sveta“ (Beograd 1994; drugo izdanje ove knjige, 1995, uvršćeno je u literaturu na osnovnim i postdiplomskim studijama Fakulteta političkih nauka Beogradskog univerziteta, na predmetima Međunarodni odnosi, Spoljna politika, Diplomatija i diplomatska istorija)
  • Konspirologija. Teorije i prakse zavere (Beograd 1994)
  • Hrišćanstvo i rat (elektronsko izdanje, SKC, Beograd 1999)
  • Smisao monarhije (elektronsko izdanje, almanah Topola, br. 1, Beograd 2003)
  • Srbija. Drumovima, prugama, rekama (Beograd 2007). Iste godine i izdanja na engleskom (Touring Serbia – by roads, railways and rivers), italijanskom (Viaggio in Serbia. Strade, ferrovie, vie fluviali), ruskom (Serbiя. Dorogi, polosы, reki), nemačkom (Serbien. Auf Straßen, Reisewegen, Flüssen)
  • Lepo lice Srbije (mala foto-antologija, Beograd 2009)
  • Vodič kroz srpsku kulturnu baštinu (Beograd 2010)
  • Vodič kroz srpsku duhovnu baštinu (Beograd 2010)
  • Zavičaj careva. Rimski vladari rođeni na prostoru današnje Srbije (Beograd 2013, po studiji prof. dr Aleksandra Jovanovića). Iste godine izdanja na engleskom (Homeland of Emperors. Roman Rulers the Territory of Modern Serbia) i italijanskom (La patria degli imperatori. Gli imperatori romani nati nell’odierna Serbia)
  • Svetlosna uporišta Dragoša Kalajića (elektronsko izdanje, Nacija, Beograd 2016)

Eseji, ogledi, napisi[uredi | uredi izvor]

  • Živeti na „verigama sveta“ (u: Tajna Balkana, Beograd 1994)
  • Putovanje u istoriju (Naše ideje, broj 2, Beograd 1994)
  • Istorija drugog pada. Fragmenti iz životopisa faustovske Evrope (Sveske, 50, Pančevo 1999)
  • Drama povratka. Konzervativna revolucija Hristovog objavljenja (Sveske, 51–52, Pančevo 2000)
  • Terza volta. Contributi alla storia della rivoluzione conservatrice serba / Treći put. Prilozi za istoriju srpske konzervativne revolucije (Quaderni del Veltro, Parma 2001)
  • Filozofija „zlatne milijarde“ (Princip, Beograd 2003. Objavljeno i u Naciji, 11–14, Beograd 2006, pod naslovom Gužva na stanici Nojeve barke)
  • Sećanje na rajski vrt. Poetika i simbologija vrtova (u: Beograd, grad tajni, Beograd 2003)
  • The Hill for Pondering / Breg za razmišljanje (u: White Angel / Beli Anđeo, turistička monografija Srbije, Beograd 2005)
  • Poslednji Hiperborejac (Evropa nacija, br. 2, Beograd 2005)
  • Tajna obnove i snaga za „novi početak“ (Temat „Srpski duhovni prostor“, Zenit, br. 1, Beograd 2006)
  • Entretien avec Branislav Matic, intervju Pjeru Vialu (profesor istorije srednjeg veka na Univerzitetu u Lionu i direktor časopisa), Terre & Peuple Magazine, www.terreetpeuple.com, Lozanne, Lyon, oktobar 2006. Objavljeno i na srpskom: Čuvari vatre u dugoj noći Evrope, Nacija, 11–14, Beograd 2006)
  • Povratak u trojičnost (Temat „1912–2012: Izgubljeni vek“, Zenit, br. 12, Beograd 2012)
  • Spomenik nemogućem (u: Nebojša Jevrić, Ratna trilogija, Podgorica 2013)
  • Letopis u kamenu (u: Dragan Lakićević, Sabor poginulih, Podgorica 2013)
  • Nema kraja bajke (u: Nebojša Jevrić, Osmi patuljak, Beograd 2018)
  • Veleizdaja na rasklapanje (Nacija, www.e-nacija.com, Beograd, 28. avgust 2017)
  • Patrijarhova večera (Nacija, www.e-nacija.com, Beograd, 20. avgust 2018)
  • Epohalna odgovornost Rusije (Nacija, www.e-nacija.com, Beograd, 22. mart 2019)

Život, romani[uredi | uredi izvor]

Radio i televizija[uredi | uredi izvor]

  • Kako se Srbi odnose prema vremenu u kojem žive (Intervju „Narodnoj televiziji“, Beograd, 30. januar 2018)
  • Veleizdaja na rasklapanje (Intervju „Narodnoj televiziji“, Beograd, 21. mart 2019)
  • Mon Blan, intervju Dragošu Kalajiću, TV „Palma“, Beograd, 21. oktobar 1998.
  • Pitanja i odgovori, intervju, TV „Palma Plus“, Jagodina, 26. januar 2006.
  • O svemu pomalo sa..., intervju, TV „Most“, Novi Sad, 6. april 2006.
  • Pitanja i odgovori, intervju, TV „Palma“, Beograd, 28. april 2006.
  • Završna reč, intervju, TV „Apolo“, Novi Sad, maj 2007.
  • O svemu pomalo sa..., intervju, TV „Most“, Novi Sad, 24. maj 2007.
  • O svemu pomalo sa..., intervju, TV „Most“, Novi Sad, 6. decembar 2007.
  • Završna reč, intervju, TV „Apolo“, Novi Sad, 15. april 2008.
  • Pitanja i odgovori, intervju, TV „Palma Plus“, Jagodina, 6. jun 2008.
  • Za Dečji program Radio Beograda, emisiju „Dobro jutro, deco“, „Folder Srbija“ (2014–2015), napisao je venac priča: „Detinjstvo automobilizma“, „Dunavski kavijar“, „Banja Koviljača“, „Kapela mira“, „Krajputaši“, „Oficirski dom“, „Rimski gradovi u Srbiji“, „Salaši“, „Sveti Sava“, „U slavu obilja“, „Veliko ratno ostrvo“, „Zapis“, „Zvižd“, „Jadar“...

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ „Portreti savremenika: Branislav Matić“, Projekat Rastko, 23. januar 2019.
  2. ^ Srbija - nacionalna revija, impresum
  3. ^ „„Blagoslovi” Branislava Matića”. Politika Online. Pristupljeno 2022-07-08. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]


Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Бранислав_Матић&oldid=27482006”