Diktiranje

Diktiranje je postupak kojim jedna osoba zapisuje ono što druga osoba govori.

Diktiranje potiče od davnina i u početku osoba koja je diktirala je najčešće bila nepismena te je osoba kojoj je diktirano kao pisar imala dosta visok status i ugled na nekom dvoru ili drugom mestu gde se nešto zapisivalo.

Takav je bio na primer odnos između Miloša Obrenovića koji je bio nepismen i Vuka Karadžića.

Postupak diktiranja se kasnije preneo i na radna mesta gde rukovodioci koji nemaju isuviše vremena diktiraju svojim saradnicima, sekretaricama neki tekst koji oni posle prekucaju, odštampaju, pošalju npr poštom i sl.

Brzina diktiranja je zavisila od sposobnosti osobe koja zapisuje da brzo piše.

Tehnika diktiranja se značajno ubrzala pojavom stenografije. Stenografi su bili naročito prisutni na mestima kao što su Narodna skupština, Sudovi, redakcije novina i slično gde se zapisivala svaka izgovorena reč.

Danas ih potiskuju elektronski uređaji koji snimaju glas (npr. magnetofoni) ili još napredniji - računari koji prepoznaju ljudski glas i odmah ga pretvaraju u tekst i evidentiraju u memoriji / tvrdi disku računara.

Vremenom se odnos između onoga koji govori i onoga koji zapisuje pogoršavao na štetu onog koji zapisuje.

Pod teminom diktirati ili diktat podrazumeva se i naterati nekoga da prihvati uslove koji mu se ne dopadaju, ne odgovaraju ili su čak ponižavajući.

Tako obično posle rata pobednici poraženima diktiraju uslove mira.

Spoljašnje veze

• glasovno diktiranjePrepoznavanje govora,Srpski.