Dobrivoje Nedeljković Done
| dobrivoje nedeljković | |
|---|---|
 Dobrivoje Nedeljković Done | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1897. |
| Mesto rođenja | Paraćin,  Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 1943. |
| Mesto smrti | Banjica, Beograd,  Srbija. |
Dobrivoje Nedeljković (Paraćin, 1897 − Banjica, 1943), obućar, jedan od organizatora radničke omladine u Negotinu, član KPJ, jedan od organizatora ustanka u Negotinskoj krajini, borac Krajinskog partizanskog odreda.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Dobrivoje Nedeljković rodio se u Paraćinu 1887. godine. U Negotin se preselio 1923. godine iz Beograda gde je radio kao obućar. Po dolasku u Negotin sa suprugom Bosom i sinom Radetom aktivan je učesnik društvenog života, jedan od organizatora radničke omladine i propagator naprednih ideja u Negotinu tridesetih godina prošlog veka.
Politički rad[uredi | uredi izvor]
Inicirao je 1927. godine obnovu Kulturno−umetničkog društva „Abrašević”, koje je radilo sve do Obznane, a čiji je rad bio zabranjen. U okviru društva Done je vodio dečije zabavište „Budućnost” koje je pripremalo dečije priredbe sa kojima su deca učestvovala u raznim manifestacijama.[1]
Zajedno sa Vasom Dimitrijevićem, obućarskim radnikom, Rukovodio je akcionim odborom za prikupljanje Crvene pomoći za žrtve reakcije.[2]
Tokom 1928. godine u Negotinu je organizovan štrajk opančarskim i obućarskih radnika koji je trajao tri nedelje. Iako je bio partijski aktivista, Dobrivoje Nedeljković, koji je kao poslodavac zapošljavao osam do devet radnika, trebalo je da potpiše ugovor o povećanju zarada, ali iz nepoznatih razloga to nije učinio, što je uticalo na neuspeh štrajka.[3]
Zajedno sa obućarskim radnikom Ljubivojem Jankovićem, Done je radio na okupljanju i organizovanju radnika. Godine 1939. Pokrajinski komitet KPJ za Srbiju šalje na politički rad u Negotinsku i Timočku krajinu Filipa Kljajića, član PK KPJ i Ljubomira Ljubu Nešića, studenta iz Zaječara. Nešić se preko sestre Zore, učenice Učiteljske škole u Negotinu povezuje sa Radetom Nedeljkovićem i njegovim ocem Donetom, kao i sa Predragom Kostićem.
Od jula 1941. sa profesorom Kostićem napušta Negotin jer mu je pretilo hapšenje, a kada je formiran Krajinski partizanski odred aktivno se uključuje. U odredu je bio član Štaba i ekonom. On i Kostić učestvuju u pregovorima sa četničkim komandantom Anđelkom Adamovićem i potpisuju sporazum o zajedničkoj borbi protiv neprijatelja.[4]
Pogibija[uredi | uredi izvor]
Posle stradanja Krajinskog partizanskog odreda na Stevanskim livadama, septembra 1941. kada je poginuo njegov sin, Done se uključuje u odred Predraga Markovića Alimpija sa kojim prelazi u Bosnu.
Uhvatili su ga nedićevci i predali Specijalnoj policiji u Beogradu. Done je pokušao da se predstavi kao četnik, ali je Specijalna policija tražila podatke iz Negotina odakle je javljeno da je reč o starom komunisti i partizanu. Streljan je na Banjici 1943.[4]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Perić, Milan (1973). Negotin i Krajina - Radnički pokret od 1871. do 1941. godine. Negotin: Zajednica kulture SO Negotin i Novinska ustanova "Timok". str. 95.
- ^ Perić, Milan (1973). Negotin i Krajina - Radnički pokret od 1871. do 1941. godine. Negotin: Zajednica kulture SO Negotin i Novinska ustanova "Timok". str. 112.
- ^ Perić, Milan (1973). Negotin i Krajina - Radnički pokret od 1871. do 1941. godine. Negotin: Zajednica kulture SO Negotin i Novinska ustanova "Timok". str. 115.
- ^ a b Žikić Jovan, Đuričić Mihajlo, Stojanović Božidar i Brzulović Slobodan (2011). Pa se pamti - Negotinska krajina 1940-1945. Negotin: Savez boraca Narodnooslobodilačkog rata Negotin. str. 150. ISBN 978-86-87041-06-6.