Куна риболовац
| Kuna ribolovac | |
|---|---|
.jpg)
| |
| U nacionalnom parku Maunt Rejnir | |
| Naučna klasifikacija | |
| Carstvo: | |
| Tip: | |
| Klasa: | |
| Red: | |
| Porodica: | |
| Rod: | Pekania Gray, 1865
|
| Vrsta: | P. pennanti
|
| Binomno ime | |
| Pekania pennanti (Erxleben, 1777)
| |
| |
| Rasprostranjenost kune ribolovca | |
| Sinonimi | |
|
Spisak
| |
Kuna ribolovac (lat. Martes pennanti) severnoamerička je kuna, pripadnik roda Martes. Kuna ribolovac je okretna na drveću i ima vitko telo koje joj omogućava poteru za plenom čak i u šupljinama drveća ili podzemnim jazbinama. Uprkos njenom imenu, ova vrsta se retko hrani ribom; ime verovatno dolazi od francuske reči fichet, koja se odnosi na krzno evropskog običnog tvora.
Opis[uredi | uredi izvor]
Krzno kune ribolovca je tamnosmeđe boje, sa crnim repom i udovima; neke jedinke imaju kremasto obojen uzorak krzna na prsima. Sva četiri uda imaju po pet prstiju s kandžama koje se mogu uvući.[2] Sposobna je da okrene zadnje šape za 180 stepeni, pa je u mogućnosti da silazi sa drveća glavom prema tlu.[2][3][4]
Odrasla jedinka teži između 2 i 7 kilograma, dok dužina tela iznosi 65—125 centimetara. Mužjak je otprilike dvostruko veći od ženke.[5][6] Najmanja zabeležena težina ženke iznosila je 1,4 kilograma, jedva teža od većine ostalih pripadnika roda Martes, dok su zabeležene težine mužjaka iznosile i do 9 kilograma, što je najveća težina zabeležena u rodu.[7]
Kružni uzorak krzna na središnjem jastučiću zadnjih šapa obeležava plantarne žlezde koje otpuštaju karakterističan miris, za koji se veruje da vrsti služi za komuniciranje tokom sezone parenja.[8] Kuna ribolovac je poznata po jednom od svojih oglašavanja, koje zvuči poput vriska deteta, pa se često može zameniti kao nečiji poziv upomoć.
Pari se tokom proleća i podiže mlade tokom ranog leta.
Rasprostranjenost[uredi | uredi izvor]
Kuna ribolovac je šumska životinja i najčešće živi u četinarskim ili mešovitim šumama s visokim, trajnim krošnjama. Izbegava otvorena područja. Živi samački život, izuzev za vreme parenja.
Nastanjuje područja od Sijera Nevade u Kaliforniji do Apalačkih planina u Zapadnoj Virdžiniji, te prema severu Nove Engleske, kao i južne Aljaske i preko većeg dela Kanade. Kuna ribolovac živi i na Stenovitim planinama, iako u manjem broju, jer je veći deo populacija rezultat ponovnog uvođenja vrste na ova područja.[9]
Ishrana[uredi | uredi izvor]
Kuna ribolovac je samotnjački lovac. Hrani se prvenstveno zečevima, vevericama, miševima, rovčicama, ježevima i ponekad domaćim životinjama. Na meniju ove kune mogu da se nađu i male ptice, bobičasto i ostalo voće, kao i jelen u obliku strvine.[10] Ponekad se hrani i pticama koje se gnezde na tlu, poput leštarki i ćurki, jer su jaja i ptići ovih ptica lake mete.[11][12][13]
Razmnožavanje[uredi | uredi izvor]
Ženka postaje polno zrela i počinje da se pari sa navršenom godinom života. Vreme parenja započinje krajem februara i završava krajem aprila. Mladunci dolaze na svet u jazbinama visoko u šupljinama drveća.[14]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Reid, F.; Helgen, K. (2018). „Pekania pennanti”. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2019.3. International Union for Conservation of Nature. Pristupljeno 14. 2. 2020. Baza podataka uključuje i dokaze o riziku ugroženosti.
- ^ a b Powell, R.A. (1981). „Mammalian Species: Martes pennanti” (PDF). The American Society of Mammalogists: 156:1—6. Pristupljeno 21. 10. 2011.
- ^ Fergus 2006, str. 101.
- ^ Nations, Johnathan A.; Link, Olson. „Scansoriality in Mammals”. Animal Diversity Web.
- ^ „Martes pennanti: Fisher”. Animal Diversity Web. University of Michigan Museum of Zoology. Pristupljeno 28. 4. 2010.
- ^ „Fisher”. 2011. Arhivirano iz originala 23. 10. 2017. g. Pristupljeno 05. 08. 2018.
- ^ Powell 1993, str. 3.
- ^ Powell 1993, str. 9.
- ^ Feldhamer, Thompson & Chapman 2003, str. 636.
- ^ Fergus 2006, str. 102.
- ^ „Ecological Characteristics of Fishers in the Southern Oregon Cascade Range” (PDF). USDA Forest Service – Pacific Northwest Research Station 2006.
- ^ Vashon, Jennifer; Vashon, Adam; Crowley, Shannon. „Partnership for Lynx Conservation in Main December 2001 – December 2002 Field Report” (PDF). Maine Department of Inland Fisheries and Wildlife. str. 9. Arhivirano iz originala (PDF) 30. 04. 2017. g. Pristupljeno 05. 02. 2022.
- ^ Richardson, John (17. 3. 2010). „Researchers collect data to track health of, threats to Canada lynx”. The Portland Press Herald. Pressherald.com. Arhivirano iz originala 14. 11. 2012. g. Pristupljeno 20. 12. 2012.
- ^ Feldhamer, Thompson & Chapman 2003, str. 638, 639.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Coues, Elliott (1877). Fur Bearing Animals: a Monograph of North American Mustelidae. Department of the Interior (US). str. 62—74. Pristupljeno 21. 10. 2011.
- Feldhamer, George A.; Thompson, Bruce C.; Chapman, Joseph A. (2003). Wild mammals of North America: biology, management, and conservation. (Google books limited preview) Johns Hopkins University Press. str. 635—649. ISBN 978-0-8018-7416-1. Pristupljeno 21. 10. 2011.
- Fergus, Charles (2006). Wildlife of Virginia and Maryland and Washington. Stackpole Books. str. 101—103. ISBN 978-0-8117-2821-8. Pristupljeno 21. 10. 2011.
- Hodgson, Robert G. (1937). Fisher Farming. Fur Trade Journal of Canada.
- Powell, Roger A. (1993). The Fisher: Life History, Ecology, and Behavior. University of Minnesota Press. ISBN 978-0-8166-2266-5.
- Buskirk, Steven W.; Harestad, Alton S.; Raphael, Martin G.; Powell, Roger A. (1994). Martens, sables, and fishers: biology and conservation. Comstock Publishing Associates. ISBN 978-0-8014-2894-4.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Fisher videos, photos and facts Arkive.org.
- Fisher Cat Screech Arhivirano na sajtu Wayback Machine (25. август 2018) Online community of fisher cat sightings, sounds, and videos.
Текстови на Викизворнику:
- „Fisher”. Encyclopedia Americana. 1920.
- „Fisher”. New International Encyclopedia. 1905.
- „Fisher”. The American Cyclopædia. 1879.
| Државне | |
|---|---|
| Остале | |
