Magnus od Holštajna
| Magnus od Holštajna | |
|---|---|
 Magnus od Holštajna | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 5. septembar 1540. |
| Mesto rođenja | Kopenhagen, Danska |
| Datum smrti | 28. mart 1583. (42 god.) |
| Mesto smrti | Pilten, Poljsko-litvanska unija |
| Grob | Roskildska katedrala |
| Porodica | |
| Supružnik | Marija Vladimirovna od Stratise |
| Potomstvo | Marija od Oldenburga, Evdoksija od Oldenburga |
| Roditelji | Kristijan III od Danske Doroteja Saksonska |
| Dinastija | Oldenburg |
| Kralj Livonije | |
| Period | 1570-1578 |
| Prethodnik | Poljsko-litvanska unija |
| Naslednik | Poljsko-litvanska unija |
 | |
Magnus od Holštajna (5. septembar 1540—28. mart 1583.) je bio danski princ, član dinastije Oldenburg. Kao vazal Ivana Groznog, bio je titularni kralj Livonije od 1570. do 1578. godine.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je u Kopenhagenskom zamku 1540. godine. Bio je mlađi sin kralja Kristijana III od Danske i Doroteje Saksonske. Kada je imao 17 godina, otac ga je poslao u Nemačku, gde se Magnus obrazovao na različitim nemačkim dvorcima. Nakon očeve smrti (1559), vratio se u Dansku gde je prisustvovao krunisanju svog starijeg brata, Fridriha II od Danske. Iste godine je biskup Kurlandije Johanes prodao svoje zemlje u Staroj Livoniji Fridrihu za 30.000 talira. Kako bi izbegao deljenje Danske, Fridrih je ove zemlje poklonio bratu Magnusu, pod uslovom da se ovaj odrekne prava nasleđa nad vojvodstvima Šlezvig i Holštajn. Magnus je 1560. godine došao sa vojskom u Saremu gde je odmah izabran za episkopa[1].
Magnus je uzeo učešća u Livonskom ratu. On je 10. juna 1570. godine u Moskvi krunisan za kralja Livonije od strane ruskog cara Ivana Groznog. Magnus je položio vazalnu zakletvu Ivanu i boljarima i primio odgovarajuću vazalnu povelju. Ivan mu je Kraljevinu dao u nasleđe. Sporazum između Ivana i Magnusa potpisao je jedan opričnik i član Zemskog sabora, dijak Vasilij Ščelkalov. Teritorija nove Kraljevine još uvek nije bila osvojena. Ipak, Pilcamski zamak izabran je za buduću rezidenciju kralja[2]. Magnus je Moskvu napustio sa 20.000 vojnika sa kojima je napao švedski Reval. Nadao se podršci svoga starijeg brata Fridriha. Pomoć je izostala, te je Magnus 1571. godine odustao od borbe za Reval i napustio opsadu[3]. Time je izgubio i naklonost Ivana. Međutim, on poziva livonsko plemstvo da se ujedini u borbi protiv strane okupacije. To je izazvalo intervenciju ruskog cara. Ivan je zarobio Magnusa i primorao ga da se odrekne kraljevske titule. Prava na presto Magnus je predao rodu Stefana Batorija[4]. Poslednjih šest godina života Magnus je proveo u Piltenskom zamku u biskupiji Kurlandiji[5]. Tamo je umro 1583. godine. Magnusovo telo je 1662. godine vraćeno u Dansku gde je sahranjeno u Roskildskoj katedrali[6].
Potomstvo[uredi | uredi izvor]
Magnus se 12. aprila 1574. godine oženio Marijom Vladimirovnom od Stratise, ćerkom Vladimira od Stratise, vojvode Stratise. Imao je najmanje dve ćerke:
- Marija od Oldenburga (jul 1580. – oko 1597.)
- Evdoksija od Oldenburga (oko 1581. – oko 1588.)
Porodično stablo[uredi | uredi izvor]
| 16. Ditrih od Oldenburga | ||||||||||||||||
| 8. Kristijan I Danski | ||||||||||||||||
| 17. Helviga od Šauenburga | ||||||||||||||||
| 4. Frederik I Danski | ||||||||||||||||
| 18. Jovan od Brandenburga | ||||||||||||||||
| 9. Doroteja od Brandenburga | ||||||||||||||||
| 19. Barbara Saksonska | ||||||||||||||||
| 2. Kristijan III od Danske | ||||||||||||||||
| 20. Albreht III od Brandenburga | ||||||||||||||||
| 10. Jovan Ciceron od Brandenburga | ||||||||||||||||
| 21. Margareta od Badena | ||||||||||||||||
| 5. Ana od Brandenburga | ||||||||||||||||
| 22. Vilijam III od Luksemburga | ||||||||||||||||
| 11. Margareta od Tiringije | ||||||||||||||||
| 23. Ana od Luksemburga | ||||||||||||||||
| 1. Magnus od Holštajna | ||||||||||||||||
| 24. Bernard II Saksonski | ||||||||||||||||
| 12. Jovan V od Saksonije | ||||||||||||||||
| 25. Adelaida od Pomeranije | ||||||||||||||||
| 6. Magnus I Saksonski | ||||||||||||||||
| 26. Fridrih II od Brandenburga | ||||||||||||||||
| 13. Doroteja od Brandenburga | ||||||||||||||||
| 27. Katarina Saksonska | ||||||||||||||||
| 3. Doroteja Saksonska | ||||||||||||||||
| 28. Vilijam IV od Braunšvajga | ||||||||||||||||
| 14. Henrik IV od Braunšvajga | ||||||||||||||||
| 29. Elizabeta od Stolberga | ||||||||||||||||
| 7. Katarina od Braunšvajga | ||||||||||||||||
| 30. Erik II od Pomeranije | ||||||||||||||||
| 15. Katarina od Pomeranije | ||||||||||||||||
| 31. Sofija od Pomeranije | ||||||||||||||||
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Frucht 2005, str. 70.
- ^ Viirand 2004, str. 82–84
- ^ Madariaga, Isabel de (2006). Ivan the Terrible. Yale University Press. ISBN 978-0-300-11973-2.
- ^ Oakley, Stewart P. (1992). War and Peace in the Baltic, 1560-1790. Routledge. ISBN 978-0-415-02472-3.
- ^ Lockhart, Paul Douglas (2004). Frederik II and the Protestant Cause: Denmark's Role in the Wars of Religion, 1559-1596. BRILL. str. 38—39. ISBN 978-90-04-13790-5.
- ^ Kønigsfeldt, Johannes Peter Frederik; Copenhagen, Danske historiske forening, (1856). Genealogisk-historiske tabeller over de nordiske rigers kongeslægter. B. Lunos bogtrykkeri. str. 52.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Madariaga, Isabel de (2006). Ivan the Terrible. Yale University Press. ISBN 978-0-300-11973-2.
- Viirand, Tiiu (2004). Estonia. Cultural Tourism. Kunst Publishers. str. 82—84. ISBN 978-9949-407-18-7.
- Frucht, Richard C. (2005). Eastern Europe: An Introduction to the People, Lands, and Culture. ABC-CLIO. str. 70. ISBN 978-1-57607-800-6.
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ljudi | |
| Ostale | |
