Petar Krasnov
Petar Krasnov | |
|---|---|
 Petar Nikolajevič Krasnov (1869–1945), general ruske vojske, snimljeno pre 1919. | |
| Datum rođenja | 10. septembar 1869. |
| Mesto rođenja | Sankt Peterburg |
| Datum smrti | 17. januar 1947. (77 god.) |
| Mesto smrti | Moskva |
Petar Nikolajevič Krasnov (rus. Пётр Николаевич Краснов, 10. septembar 1869 – 7. januar 1947) bio je ruski carski general i jedan od vođa kontrarevolucije. U Ruskom građanskom ratu (1917–1920) bio je ataman kozačke Donske armije i jedan od vođa Bele garde, dok je u Drugom svetskom ratu (1941–1945) bio vođa ruskih kolaboracionističkih jedinica u službi Trećeg rajha.[1]
Vojna služba[uredi | uredi izvor]
Ruski građanski rat[uredi | uredi izvor]
U Prvom svetskom ratu komandovao je kozačkom brigadom i divizijom. Posle Februarske revolucije, Krasnov je postao komandant 3. konjičkog korpusa. U vreme Oktobarske revolucije komandovao je trupama upućenim sa fronta protiv revolucionarnog Petrograda. Njegove jedinice su kod Pulkova razbijene, a on zarobljen.[1]
Pušten je uz obećanje da se više neće boriti protiv revolucije. Međutim, prebacio se na Don, gde je u maju 1918. izabran za atamana Donske vojske. Uz pomoć Nemaca obrazovao je kontrarevolucionarnu kozačku vojsku, s kojom je bez uspeha pokušao da izvede pohod na Caricin (Volgograd). Zbog neslaganja sa generalom Denjikinom februara 1919. podneo je ostavku i emigrirao u Nemačku.[1]
Drugi svetski rat[uredi | uredi izvor]
U Drugom svetskom ratu sarađivao je sa nacističkom Nemačkom na obrazovanju belogardejskih kozačkih jedinica. Odlukom Vrhovnog suda SSSR osuđen je na smrt.[1]
Pisac[uredi | uredi izvor]
Pored ostalog Krasnov je napisao memoarsko delo Na unutrašnjem frontu (rus. На внутреннем фронте), objavljeno u Lenjingradu 1927.[1]
