Pošta Azerbejdžana
| „Azerpost“ | |
|---|---|
 | |
| Javno preduzeće | |
| Delatnost | Poštanske usluge |
| Osnovano | 29. septembar 1999. |
Rukovodioci | Emin Ramik oglu Efendijev, generalni direktor |
| Veb-sajt | www |
Azerpost (azer. Azərpoçt) je kompanija odgovorna za poštanske usluge u Azerbejdžanu.
Azerpost je osnovan 29. septembra 1999. godine od strane Ministarstva komunikacija Azerbejdžana, naredbom "Broj 151" pod nazivom "O nastavku reformi i poboljšanju strukture u post-komunikacijskoj oblasti".[1] On je zamenio prethodnu Azerpost produktivnu uniju (azer. Azərpoçt İstehsalat Birliyi) koja je osnovana nakon raspada Sovjetskog Saveza 1991. godine. Azerpost je postao nacionalni poštanski operator 2004. godine i pokriva sve teritorije Azerbejdžana.[1]
Azerpost ima 4 filijale. To su usluge sortiranja i tehničke podrške, ekspresna pošta i posebna komunikacija. Sam Azerpost ima 71 ogranak. One pružaju poštanske usluge i neke komercijalne usluge korisnicima putem poštanskih šaltera. Postoji oko 1.500 poštanskih šaltera Azerposta. Oni su pod nadzorom filijala i prvenstveno pružaju poštanske usluge.
Usluge[uredi | uredi izvor]
- Tradicionalne poštanske ili paketne usluge
- Netradicionalne usluge (bankarstvo, osiguranje itd.)
- Finansijske usluge - elektronska plaćanja (penzije, socijalne pomoći, novčani transferi, itd.), Naplata (plaćanja za komunalije, porezi), depoziti (rokovi i beskamatni), prodaja ostalih štednih proizvoda, unapređenje postojećeg sistema novčanih naloga, izdavanje debitnih kartica (na osnovu depozita klijenata) i datum rođenja.
- Usluge e-uprave - izdavanje raznih sertifikata, poslovnih i ličnih dokumenata od strane lokalnih i centralnih izvršnih organa,
- Plaćanje poreza, taksi i drugih naknada lokalnim i centralnim izvršnim organima,
- E-usluge poslovanja, e-trgovina, otvaranje sajber-pošte i e-mail adresa, pristup internet mreži, informacije i elektronske baze podataka.[2]
Istorija razvoja[uredi | uredi izvor]
Prvu sistematizovanu poštansku komunikaciju je 1501. godine stvorio Šef Safavidske države, šah Ismail Hataj, radi poboljšanja ekonomije, zaštite zemlje od neprijatelja, kao i uspostavljanja sistema čvrstog upravljanja i prikupljanja informacija iz udaljenih područja zemlje.
Moderan post-sistem je doveden u Azerbejdžan početkom 19. veka, a prva pošta je otvorena 1818. godine u Jelisavetpolju (današnja Gandža). Prva post-komunikacija ostvarena je u Azerbejdžanu 1. juna 1818. godine. Kasnije su post-ekspedicije organizovane u Bakuu 1826. godine, u Nahčivanu 12. marta 1828. godine, a 15. juna 1830. godine uspostavljen je poštanski šalter sa prvim stepenom u Šamahiju i Šuši koji je imao za cilj da razvije ekonomske veze između Rusije i Zakavkazja (Južni Kavkaz). Tako su se prvi poštanski šalteri pojavili u Azerbejdžanu tokom 1830-ih (prva klasa u Šuši, Šamahu, Bakuu i Nahčivanu, druga klasa u Gandži i Gubi). Korišćenje železnice za isporuku poštanskih pošiljaka između Bakua i Tbilisija 9. maja 1883. i između Bakua i Darbanda 1900. godine, bile su dve prekretnice za dalji razvoj poštanskih usluga. Prva post-isporuka između luka Kavkaza i Irana (Rašt i Astarabad) preko Kaspijskog mora dogodila se 1861. Poštanska komunikacija između Tbilisija i Kulfe uspostavljena je da podrži tranzitnu trgovinu sa Iranom u periodu 1863-1972. Azerbejdžanska Demokratska Republika (1918-1920) osnovala je Ministarstvo pošte i telegrafa 6. oktobra 1918. godine., a 15. marta 1919. između Azerbejdžana i Gruzije organizovana je razmena poštanskih pošiljaka, novčanih naloga, vrednosnih pisama i paketa. Post-telegrafski odnosi između Azerbejdžana i Irana spostavljeni su 6. aprila 1920. godine
Tokom Drugog svetskog rata, kako bi se razvila ekonomija i poboljšao socijalni položaj ljudi, bilo je potrebno povećanje poštanskih usluga. Tako su se u tom periodu poštanske komunikacione mreže povećale 9 puta i dostigle 524 u poređenju sa stanjem iz 1920. godine, a 402 ili 76,7% u selima.
Godine 1945. u Bakuu je održana Međunarodna ekspedicija. Ovaj događaj je imao za cilj da osigura kretanje međunarodnih paketa, kao i njihovu zaštitu i kontrolu. U istoj godini, dužina post-isporuke domaćim vazdušnim prevozom iznosila je 1042 km.
U 1950-im godinama u poređenju sa 1940-im, razmena pisama je porasla 140%, paketa 80%, novčanih naloga 237%, časopisa 80%, a broj poštanskih sandučića porastao je na 3000. Godine 1955. ukupna dužina poštanskih pravaca bila je oko 8668 km. Kapacitet isporuke vazdušnim prevozom iznosio je 736,1 tona, morskim putem 4212 tona. Godine 1970. u odnosu na 1940. broj poštanskih objekata porastao je 3 puta i iznosio je 1590 (naročito u ruralnim područjima 1171), broj poštanskih dopisa povećao se 3 puta i činio 75 miliona, pošiljke su povećane 2 puta, časopisi 6,5 puta, udaljenost od poštanskih puteva 3 puta (dostigli 20023 km), broj automobilskih puteva se povećao 9 puta i dostigao 1705 hiljada km. Tokom ovog procesa je smanjena upotreba poštanskih kočija.
Krajem 20. veka, raspadom SSSR-a, proizvodna unija „Azerpost“ zamenila je bivši poštanski sistem i počela sa organizacijom poštanskih i električnih komunikacija i pružanja usluga u Azerbejdžanu. “Azerpost” SE kao sledbenik PU “Azerpost” osnovan je naredbom Ministarstva komunikacija od 23.09.1999, br. 151 “O nastavku reformi i unapređenju strukture u oblasti post-komunikacije”. Preduzeće je osnovano na bazi proizvodnog sindikata “Azerpost” i postalo je njegov pravni naslednik.[3]
Struktura organizacije[uredi | uredi izvor]
- Centar za sortiranje
- “Azereksprespost”
- Specijalni komunikacioni centar
- Centar za tehničku podršku
“Azerpost” SE se sastoji od 63 poštanske filijale, 1537 poštanskih šaltera i 130 poštanskih agencija.[4]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Azərpoçt: Development history Arhivirano jul 6, 2011 na sajtu Wayback Machine
- ^ „Azerpost Limited Liability Company”.
- ^ „Development history”. Arhivirano iz originala 12. 09. 2018. g.
- ^ „Branches”.