Svetozar Obradović
Svetozar Obradović | |
|---|---|
| Datum rođenja | 12. novembar 1950. |
| Mesto rođenja | Novi Sad, NR Srbija, FNRJ |
| Datum smrti | 14. avgust 2020. (69 god.) |
| Mesto smrti | Novi Sad, Srbija |
Svetozar Toza Obradović (Novi Sad, 12. novembar 1950 — Novi Sad, 14. avgust 2020) bio je srpski i jugoslovenski scenarista, novinar, pedagog i sportski radnik.[1][2] Najuticajniji je moderni srpski i jugoslovenski scenarista stripova,[3] autor priča za serijale „Kobra“, „Poručnik Tara“, „Veliki Blek“, „Tarzan“, „Lun, kralj ponoći“ i drugih.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Obradović je u rodnom gradu završio osnovnu i srednju školu, a studirao je na Građevinskom fakultetu.
Počeo je da se profesionalno bavi strip scenarijem u 25. godini, radom na serijalu „Poručnik Tara“ sa crtačem Branislavom Kercem. Serijal je objavljivan u časopisu Zlatni kliker, koji je izdavao novosadski „Dnevnik“. Sa istim autorom za gornjomilanovačke „Dečje novine“ radi serijale „Kobra“ i „Cat Claw“. Paralelno radi scenarija za više desetina epizoda „Velikog Bleka“ i „Luna kralja ponoći“ za „Dnevnikova“ izdanja, kao i za „Tarzana“ novosadskog „Foruma“, sa različitim autorima. Početkom 1990-ih započinje saradnju sa nemačkim izdavačem Bastei Verlag.
Jedno vreme je radio u dokumentaciji Radio Televizije Novi Sad. Najveći deo karijere radio je kao profesionalni scenarista. Tokom 1997. godine uređivao je dečji časopis Školjka iz Prištine. Pisao je feljtone za više listova i časopisa.
Sarađivao je sa velikim brojem crtača, ali je najpoznatiji po stripovima koje je radio u tandemu sa Branislavom Kercem, uključujući tu i „Troje nesalomljivih“, „Billy the Pljuc“ i kratke vestern priče.
Brojne epizode Svetozara Obradovića objavljene su širom Evrope – u Nemačkoj, Francuskoj, Holandiji, skandinavskim zemljama, kao i u SAD.
Osim stripskih scenarija, bavi se i publicistikom (Velike prevare i falsifikati, „Dnevnik“, Novi Sad, 2003; Novosadski strip, „Prometej“, Novi Sad, 2007), kao i pisanjem radio-drama. U svetu stripa pojavio se i kao tušer pojedinih epizoda. Jedan je od osnivača Udruženja stripskih umetnika Srbije, gde je bio i potpredsednik.
Posebno je zapažen njegov pedagoški rad, kako kroz rubrike u Strip zabavniku i „Dečjem dnevniku“, tako i kroz školu stripa, odnosno stripsku radionicu na Novosadskom otvorenom univerzitetu, gde je 2001. godine organizovao i izložbu „Novosadski strip“.
Pored stripa, uspešno se bavio sportom, naročito košarkom. Bio je oženjen Zorom i otac dve ćerke.
Priznanja (sekcija pod izradom)[uredi | uredi izvor]
- Zvanje Vitez od duha i humora (Gašin sabor, 2018), dodeljuju Centar za umetnost stripa Beograd pri Udruženju stripskih umetnika Srbije i Dečji kulturni centar Beograd[4]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Biografija Arhivirano na sajtu Wayback Machine (14. april 2014), Vojvođanski strip
- ^ Preminuo novosadski strip autor Svetozar Obradović, iza njega ostaju "Lun, kralj ponoći", "Billy the Pljuc", "Tarzan", "Cat Claw"
- ^ Zoran Stefanović. „Siktaj bez zvuka: kritička istorija serijala Kobra“,u integralu Kobra, 1, autori Svetozar Obradović i Branislav Kerac, "Darkwood", Београд. 2013. ISBN 978-86-6163-139-9. str. 157-189.
- ^ Udruženje stripskih umetnika Srbije.„Dve gospe, sedamdeset vitezova i 6.000 ulazaka u plemeniti svet stripa: Izveštaj sa prvog Gašinog sabora, 26. april — 11. maj 2018.” Arhivirano na sajtu Wayback Machine (18. maj 2018), 17. maj 2018.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Zdravko Zupan, Vek stripa u Srbiji, Kulturni centar — Galerija savremene umetnosti, Pančevo, 2007.
- Slobodan Ivkov: 60 godina domaćeg stripa u Srbiji (1935—1995), Galerija „Likovni susret“, Subotica, 1995. E-izdanje: „Projekat Rastko“
- Zoran Stefanović. „Siktaj bez zvuka: kritička istorija serijala Kobra“, Kobra, 1, autori Svetozar Obradović i Branislav Kerac, "Darkwood", Београд. 2013. ISBN 978-86-6163-139-9. str. 157-189.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Biografija, Vojvođanski strip
- Stripografija[mrtva veza], Vojvođanski strip
- Intervju[mrtva veza], razgovarao Predrag Đurić, Vojvođanski strip
- Preminuo Svetozar Toza Obradović („Politika”, 17. avgust 2020)
