Srednjo-malajsko-polinežanski jezici
| srednjo-malajsko-polinežanski | |
|---|---|
| Geografska rasprostranjenost | istočna Indonezija |
| Jezička klasifikacija | austronežanski
|
| ISO 639-5 | plf |
| Glotolog | cent2245[1] |
 Srednjo-malajsko-polinežanski jezici | |
Srednjo-malajsko-polinežanski jezici su hipotetička podgrupa malajsko-polinežanske grane austronežanskih jezika.[2][3] Za srednjo-malajsko-polinežanske jezike važi mišljenje da je to zbirni naziv, kojim su obuhvaćene grane koje ne pripadaju istočno-malajsko-polinežanskoj podgrupi srednjo-istočno-malajsko-polinežanskih jezika, i da oni pre čine jezički kompleks nego jedinstvenu podgrupu, što bi značilo da dele određene inovacije. Međutim, mnoge od njih nisu prisutne u svim jezicima, to jest, predložene odlike koje određuje srednjo-malajsko-polinežanske jezike, ne postoje na rubnim delovima oblasti u kojima se govori ovim jezicima.[4]
Rasprostranjenost[uredi | uredi izvor]
Srednjo-malajsko-polinežanski jezici u upotrebi su na Malim Sundskim i Molučkim ostrvima Bandskog mora, u oblasti čije granice približno odgovaraju granicama indonežanskih pokrajina Istočna Nusa Tengara i Moluci, kao i države Istočni Timor, kada se isključe papuanski jezici u upotrebi na Timoru i obližnjim ostrvima, a uključe bimski jezik u upotrebi na istočnoj polovini ostrva Sumbava u pokrajini Zapadna Nusa Tengara i burujsko-sulansko-taliabojski jezici, kojima se govori na Sulskim ostrvima na jugozapadu pokrajine Severni Moluci. Najvažnija ostrva ove oblasti su Sumbava, Sumba, Flores, Timor, Buru i Seram. Po brojnosti najznačajniji jezici su bimanski jezik, mangarajski sa zapadnog Floresa, atonijski sa zapadnog Timora i tetumski, koji je zvanični jezik Istočnog Timora.
Klasifikacija[uredi | uredi izvor]
Srednjo-malajsko-polinežanski jezici:
- Bimski
- Sumbsko–floreški
- Floreško-lembatski
- Selarski
- Kajsko–tanimbarski
- Arujski
- Srednjomolučki
- Timorski
- Babarski
- Koviajski
- Teorsko-kurski
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin; Bank, Sebastian, ur. (2016). „Central Malayo-Polynesian”. Glottolog 2.7. Jena: Max Planck Institute for the Science of Human History.
- ^ Blust, Robert (1993). „Central and Central-Eastern Malayo-Polynesian”. Oceanic Linguistics. 32 (2): 241—293. JSTOR 3623195. doi:10.2307/3623195.
- ^ Adelaar, Alexander (2005). „The Austronesian languages of Asia and Madagascar: a historical perspective”. Ur.: Adelaar, K. Alexander; Himmelmann, Nikolaus. The Austronesian Languages of Asia and Madagascar. London: Routledge.
- ^ Blust, Robert (2013). The Austronesian Languages (revised izd.). Australian National University. ISBN 978-1-922185-07-5. hdl:1885/10191.
