Ungventarijum

Rimski staleni ugventarijum, slika preuzeta sa Ancienttouch.com)

Ugventarijum ili balsamarijum (lat. unguentarium) je vrsta posuda od stakla ili keramike u kojima su se čuvali mirisi ili mirišljave masti, a koje su otkrivene na velikom broju helenističkih i rimskih lokaliteta. Većina ovih posuda je nalažena u grobovima, po čemu su ranije dobile ime lakrimarijum (lat. lacrimarium) - posuda za skupljanje suza koje su isplakane za pokojnikom.

Ugventarijum je prvobitno istočnjački proizvod, gde su mirisi i ulja proizvođena.

Balsamariji mogu biti različitih oblika. Tokom 1. veka najrašireniji je bio kapljičasti balsamarij, sa manje ili više profilisanim obodom i zaobljenim ili blago zašiljenim dnom, koji se javlja od vremena Nerona i Flavijevaca. Često su plavo-zelene boje.

Tokom 1. veka u doba Klaudija javljaju se i toaletne boce, većih dimenzija, kod kojih telo čini polovinu cele boce.

Kendlstik ili balsamarij u obliku svećnjaka, sa proširenim recipijentom, blago uvučenim dnom, dugčkim vratom i profilisanim obodom je treći tip posuda za čuvanje mirisa i ulja.

Literatura

• Aleksandrina Cermanović Kuzmanović, Rimsko staklo, Nučna knjiga, Beograd, 1991.