Uljanovski državni tehnički univerzitet

Uljanovski državni tehnički univerzitet (puni naziv savezne državne budžetske obrazovne ustanove visokog obrazovanja „Uljanovski državni tehnički univerzitet", poznat i kao UlGTU, nezvanični naziv - Politech ) - visokoškolska ustanova koja se nalazi u Uljanovsku, najveći je tehnički univerzitet u Uljanovskoj oblasti i jedan je od vodećih naučnih centara regiona Volge. (do 1994. godine nosio je naziv Politehnički institut, osnovan 1957. godine ). Broj studenata - više od 10.000 ljudi . Obuka se izvodi na 52 odjeljenja, u 48 specijalnosti i 33 oblasti .

Univerzitet danas

• Univerzitet danas

Istorija

Značka - 35 godina UlPI.

U vezi sa višestrukim povećanjem industrijskog i tehničkog potencijala u gradu Uljanovsku, kom je prethodila evakuacija većeg broja velikih industrijskih preduzeća iz zapadnih i centralnih regiona zemlje, gradova koji su bili ugroženi nacističkom okupacijom tokom Velikog otadžbinskog rata, postojala je hitna potreba da se organizuje obuka inženjerskog osoblja u gradu Uljanovsku . Zbog toga je rukovodstvo regiona podnijelo peticiju centralnim upravnim organima za otvaranje visokotehničke obrazovne ustanove u gradu. Ovaj zahtjev je odobren i 1956. godine u Uljanovsku je otvoren večernji fakultet Kujbiševskog industrijskog instituta . Odlukom Savjeta ministara RSFSR od 6. septembra 1957. godine fakultet je pretvoren u večernji politehnički institut .

Naredbom Ministarstva visokog obrazovanja SSSR-a od 18. septembra 1957. godine strukturu instituta čine tri večernja fakulteta: mašinski sa smjerovima "Tehnologija mašinstva", „Mašine i alati za sečenje metala"; energetika sa smjerom „Elektrifikacija industrijskih preduzeća i instalacija“; zgrada sa smjerom „Industrijska i niskogradnja“ i dopisni fakultet sa smjerovima „Mašinstvo“ i „Instrumentogradnja“. Istim nalogom planirano je da se stvori šest odjeljenja: marksizam-lenjinizam, višu matematiku i teorijsku mehaniku, nacrtnu geometriju i crtanje, fiziku i hemiju, strane jezike, elektrotehniku i otvaranje biblioteke. U prvoj akademskoj godini na institutu je studiralo 699 studenata, uključujući 431 na večernjem odjeljenju i 268 na dopisnom. Sljedeće godine, studenti su primljeni na još dva smjera: „Vazduhoplovna instrumentacija“, „Projektovanje i tehnologija za proizvodnju radio opreme“. Prvi studenti instituta bili su mladi radnici i zaposleni sa srednjom stručnom spremom. Na poslu su se usavršavali, sticali teorijska znanja neophodna za savladavanje složene tehnologije savremene proizvodnje.

U početku je nastava na institutu morala da se održava u teškim uslovima: u loše adaptiranoj maloj zgradi u Zasvijaškom okrugu grada. Gotovo u potpunosti je izostala neophodna obrazovna oprema i uređaji, obrazovna i naučna literatura. U to vrijeme, biblioteka instituta imala je manje od hiljadu i po primjeraka knjiga. Bilo je određenih poteškoća u formiranju naučno-pedagoškog tima. Prvi direktor instituta bio je vanredni profesor, kandidat tehničkih nauka I. I. Šabanov, a prvi dekani bili su A. IN. Babuškin A. I. Vasin i A. A. Serov. Godine 1958. L. V. Khudobin je postavljen za zamjenika direktora univerziteta, koji je postao poznati nastavnik i istaknuti naučnik, doktor tehničkih nauka, profesor, zaslužni radnik nauke i tehnologije. Važnu ulogu u organizaciji i razvoju univerziteta odigrao je i A. M. Altuhov, koji je 1960. godine postavljen za njegovog rektora. Svi su oni stajali na početku univerziteta. Zahvaljujući njihovom zalaganju, već 1959. godine kontingent učenika je brojao 1315 ljudi. Materijalna baza je proširena zbog zgrade koja se nalazi u ulici Engels, 27. Trenutno se na ovoj adresi nalazi Mašinski fakultet.

Važan događaj koji je odredio dalji razvoj instituta bila je Uredba Savjeta ministara SSSR od 12. jula 1962. godine i, u skladu sa njom, Uredba Savjeta ministara RSFSR od 30. jula 1962. godine o organizaciji Uljanovskog politehničkog instituta sa redovnim obrazovanjem. Istovremeno je zadržao večernje i učenje na daljinu. U skladu sa Uredbom, organizovani su mašinski i radiotehnički fakulteti za dnevnu nastavu i formirano 21 odjeljenje. Ovdje je početkom 1963. godine već radilo 108 nastavnika sa punim radnim vremenom, uključujući 32 kandidata nauka, docenti. U to vrijeme, na univerzitetu je studiralo oko 2,4 hiljade studenata. Unaprijeđen je rad sa dopisnim studentima, a u cilju unapređenja obrazovno-metodičkog rada sa njima 1962. godine. U Dimitrovgradu (Melekesse) otvoren je obrazovno‐savjetodavni centar.

1975. godine u sjevernom dijelu grada počela je izgradnja obrazovne zgrade instituta.

Naredbom Državnog komiteta za visoko obrazovanje Ruske Federacije broj 524 od 26. maja 1994. godine, Politehnički institut Uljanovsk je transformisan u Uljanovski državni tehnički univerzitet .

Zgrada Mašinskog fakulteta (Ulica Engels, 3/16).

Mašinski fakultet USTU.

Fakultet informacionih sistema i tehnologija

Uljanovsk ogranak IRE RAN.

Radiotehnički fakultet

U junu 2006. godine, u Uljanovskom ogranku IRE RAS (Uljanovski ogranak Instituta za radiotehniku i elektroniku Ruske akademije nauka), zajedno sa Uljanovskim državnim tehničkim univerzitetom (UlSTU), osnovnim odsjekom za radiotehniku, Opto - i nastala je Nanoelektronika (RON) .

Dopisno-večernji fakultet

Institut za vazduhoplovne tehnologije i menadžmenta, UlSTU (IATU).

Međunarodni institut

Licej pri UlGTU.

Dodatne podele

• Institut za daljinsko i dodatno obrazovanje;
• Visoka škola ekonomije i informatike (KEI);
• Barish College - ogranak UlSTU ( Sv. Bariš, Uljanovska oblast )  ;
• Licej pri UlGTU  ;

Rukovodioci instituta

• Šabanov I. I. 1957-1960, direktor;
• Altuhov A.M. 1960-1964, direktor;
• Kornilov V. V. 1964-1969, rektor;
• Andreev V. A. 1969-1980, rektor;
• Kazarov O. V. 1980-1987, rektor;
• Nikolaev V. M. 1987-1989, rektor;
• Efimov V. V. 1989-1999, rektor;
• Gorbokonenko A. D. 1999—2015, rektor;
• Pinkov A.P. 2015—2019 i. O. rektor;
• Jaruškina N.G. 2020—sada c., rektor.

Linkovi

• Zvanični sajt
• Elektronska biblioteka punih tekstova obrazovnih i naučnih publikacija UlSTU
• Virtuelni 3D obilazak UlSTU Arhivirano na sajtu Wayback Machine (4. maj 2012)