Đo In Fan
| Đo In Fan | |
|---|---|
 Đo In Fan na otvranju samostalne izložbe u galeriji art55 u Nišu (2018) | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 28. oktobar 1952. |
| Mesto rođenja | Hongkong, Kina |
| Umetnički rad | |
| Polje | Slikarstvo |
Đo In Fan (Hongkong, 28. oktobar 1952), je kineska umetnica, koja svoja likovna dela — kineske slike, prvenstveno stvara u kineskom tušu na pirinčanom papiru.
Život i karijera[uredi | uredi izvor]
Rođena je u Hongkongu 1952. godine, u kome se i školovala. Diplomirala je na Odeljenju lepih umetnosti u okviru koledža Nova Azija, na Kineskom univerzitetu u Hongkongu 1975. godine. Kao stipendista japanske vlade, istraživala je obrazovanje u umetnosti u Japanu (1981 — 1983).
Predavala je umetnost na koledžu Kognićio (Kaulon) u Hongkongu. Od 1975—1978. godine uređivala je časopise Umetnost i književnost i Časopis za umetnost i književnost u Hongkongu. Vreme od 1979. do 1981. godine, provela je na poslediplomskim studijama za obrazovanje u Hongkongu.
Potom je jedno vreme živela u i usavršavala se u bivšoj Jugoslaviji, gde je imala 11 samostalnih izložbi.
Đo se vratila u Hongkong 1991. i od tada aktivno promoviše i podučava kinesko slikarstvo. Tokom 2009. godine osnovala je studio „Bela kutija” u okviru Centra za kreativne umetnosti Džokej kluba, čiji je i direktor.
Danas je uključena u rad Udruženja diplomiranih utmetnika Kineskog Univerziteta u Hongkongu i redovno učestvuje na izložbama ovog udruženja.
Bila je ključna osoba u organizaciji dve izložbe umetnika iz Hongkonga u Srbiji; 2015. godine u Pirotu (pod naslovom „Balkanska impresija”) i 2016. godine, u Kruševcu (sa temom „Pogledi sa Dalekog istika”).[1]
Likovno stvaralaštvo[uredi | uredi izvor]
Njeni umetnički radovi su mahom kineske slike izrađene u kineskom tušu na pirinčanom papiru, a razvila je tehniku kineskog slikanja sa kolažom koji se prirodno utapa u „uramljivanje” kineskih slika.
Svoj slikarski senzibilitet Đo In Fan pronalazi u srednjovekovnom graditeljstvu Srbije, brojnim gradovima Španije, Francuske... u kojima često boravi i Hongkongu u kome trajno živi i stvara. Njen likovni cilj nije da oponaša neke savremene trendove u likovnosti, koji joj se obilato nude, već na osnovu svog sopstvenog stila, instikta i likovnog rezona, stvara drevnim kinsekim tehnikama u koje unosi sopstvene originalne akcente.[2]
Takođe oslanjajući se na na intuitivni trenurtak, na licu mesta, Đo In Fan daje intelektualni pečeta sopstvenim ostvarenjima, u kojima spaja pragmatičnu arhitektonsku nauku sa dominmantnim baroknim zvonicima, predvidljivim umetničkim senzibilitetom, na samo njoj svojstven način, i osmišljavajući graditeljsku magiju Evropskog post - srednjovekovnog bića.
Ali svakako je Đo In Fan, neprikoslovena u kineskom kolažu, tehnici koja se odvija tokom montiranja (lepljenja) kineskih slika, čime ostvaruje novu vrstu kompozicije. Ta zanatska korektnost omogućila je umetnici da ostvari direktnu komunikaciju sa posmatračima njenih dela.
Tokom boravka u Srbiji, na jednoj od likovnoj kolonija, Đo In Fan, je stvrala svoje slike i u Đavoljoj Varoši za koju kaže ... divan prirodni svet peska i kamena koji pokazuje čoveku Đavolja varoš, me neodoljivo podseća na drevnu budističku izreku: Jedno zrno peska, jedan kamen – jedan svet.[3]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Katalog za izložbu Đo In Fan, Izložba kineskih slika „Gradovi i pameti”, Galerija art55 Niš, 10.7.2018.
- ^ Radmila Vlatković, Izložba slika Đo In Fan, Muzej savremenih umetnosti Pirot, 2017.
- ^ Gligorijević, Radoljub. „ČETIRI DECENIJE ĐAVOLjE VAROŠI - PRVE FOTO-KOLONIJE U EVROPI”. RTV Kuršumlija. 13.4. 2017. Pristupljeno 11. 7. 2018.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Čista zemlja ‒ mesto blaženstva - www.politika.rs