Jedna ugašena zvezda

Naučno-fantastični roman Lazara Komarčića objavljen 1902. godine u izdanju Štamparije D. Dimitrijevića iz Beogradu. Faksimilni reprint romana izdalo je Društvo ljubitelja fantastike Lazar Komarčić 2006. godine. Posvećen je uspomeni na Milana Garašanina.

Roman je pisan u prvom licu i opisuje putovanje glavnog junaka kroz vasionu, na koje ga, posle jednog predavanja o astronomiji kojem je prisustvovao, iz polusna povede Laplasov duh. Putnici kroz vasionu se najpre kraće zadržavaju na mesecu, a zatim na zvezdi Mizar, i konačno na imaginarnoj planeti Arudža-Dari u sunčevom sistemu Amadurame. Roman ima značajnu edukativnu komponentu, jer Laplasov duh tokom ovog putovanja detaljno podučava glavnog junaka o vasioni, sazvežđima, nebeskim telima, njihovom nastanku i nestanku, uz veliki broj podataka vezanih za udaljenost i veličinu najpoznatijih sazvežđa i nebeskih tela. Laplasov duh se osvrće i na osnovne elemente Darvinove teorije evolucije, i glavnom junaku objašnjava nastanak i razvoj živog sveta na planetama. Na planeti Arudža-Dari, na kojoj se najviše zadržavaju, putnici kroz svemir nailaze na ostatke jedne tehnološki visoko razvijene ali izumrle civilizacije. Između ostalog, ta civilizacija ostvarila je potpunu kontrolu nad mikroklimatskim uslovima, koristila solarnu energiju i primenjivala tehniku u arhitekturi koje savremenog čitaoca podseća na hologramsku. Putnicima se tu pridrižuje još jedan duh, carskog biliotekara, koji između ostalog govori o visokoj etičnosti pripadnika ove civilizacije na vrhuncu njenog razvoja. Komarčić se tok prilikom, kroz usta Laplasovog duha, osvrće na tadašnje prilike na Zemlji, kritikujući "zlobu, pakost, nenavist, prohtev za osvetom, i neku vrstu životinjstva" koji još uvek preovlađuju. Na kraju romana, glavni junak se budi u svom krevetu, i pita se da li je njegovo putovanje bilo samo san.