Arsenije Vidak
| Arsenije Vidak | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1797 |
| Mesto rođenja | Vršac, Austrijsko carstvo |
| Datum smrti | 1864 |
| Mesto smrti | Šikloš, Austrijsko carstvo |
| Umetnički rad | |
| Polje | slikarstvo |
| Pravac | crkveno slikarstvo |
Arsenije Vidak (Vršac, 1797 — Šikloš, 1864) bio je srpski slikar i ikonopisac.
Pominje se kao siromašni učenik Likovne akademije u Beču (1827), a između 1829. i 1831. javlja se iz Pančeva kao prenumerant na srpske knjige, sa titulom „živopisac". Pretpostavlja se da je u tom periodu pomagao pri ikonopisanju pančevačke Uspenjske crkve. Od 1841. beleži se kao „žitelj šikloški".
Od Vidaka su sačuvane dve ikone iz Arada: Sveti Sava i Neverstvo Tomino (1820), jedan litijski barjak slikan za manastir Vojlovicu (1830), plaštanica za srpsku crkvu u Medini (1854) i ikona Svete Trojice za čitluk manastira Orahovice u Slavoniji (1861). Vidak je oko 1854. slikao i ikonostas u Medini, a njemu se može pripisati i ikonostas u Šiklošu, verovatno iz sredine XIX v., svakako njegovo najveće i najznačajnije delo. Izradio je veći broj pojedinačnih ikona na području Baranje i ikonostas u tamošnjem selu Vemenu (posle 1842). Prilikom obnove ove oltarske pregrade iznova je naslikao ikone u soklu i verovatno nadverja iznad carskih i bočnih dveri, kao i ikone za pevnice i tronove.[1]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Vuković, K. „VIDAK, Arsenije”. Srpska enciklopedija. Pristupljeno 17. april 2024.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- L. Bogdanović, „Srbi slikari", SrS, 1900, 10;
- N. Simić, „Prilog za hronološko-topografski pregled kretanja srpskih umetnika u XIX veku", RVM, 1958, 7;
- O. Milanović Jović, „Iz slikarstva i primenjene umetnosti u Banatu", Građa za proučavanje spomenika kulture Vojvodine, 1978, 18--19;
- M. Jovanović, Slikarstvo Temišvarske eparhije, N. Sad 1997;
- L. Šelmić, Srpsko slikarstvo 18. i 19. veka, N. Sad 2003;
- K. Vuković, D. Korolija Crkvenjakov, Srpska crkvena umetnost u Mađarskoj, N. Sad 2011.