Balatonlele
| Balatonlele mađ. Balatonlelle | |
|---|---|
 Ime naselja pisano rovaškim pismom | |
 Zastava
 Grb
| |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Mađarska |
| Region | Južna prekodunavska |
| Županija | Šomođ |
| Srez | Fonjod |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — 2015. | 5.223[1] |
| — gustina | 121,1 st./km2 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 46° 47′ 12″ S; 17° 41′ 47″ I / 46.78667° S; 17.69629° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
| Površina | 43,23 km2 |
  Balatonlele Balatonlele na karti Mađarske | |
| Poštanski broj | 8638 |
| Pozivni broj | (+36) 85 |
| Veb-sajt | |
| http://www.balatonlelle.hu/ | |
Balatonlele (mađ. Balatonlelle) je grad u Mađarskoj. Balatonlele je grad u okviru županije Šomođ.
Geografija[uredi | uredi izvor]
Lokacija[uredi | uredi izvor]
Nalazi se na južnoj obali jezera Balaton, zapadno od Šiofoka, 136 kilometara od Budimpešte. Kroz njegov centar prolazi magistralni put 7 u pravcu istok-zapad, prolazi kroz njegovu administrativnu teritoriju, a nešto dalje od obale prolazi i magistralni put M7. U prošlosti se ovde završavao autoput 67 od Sigetvara preko Kapošvara do Balatona, ali je 2007. njegov severni kraj premešten u Balatonsemeš, a stara ruta između južne ivice Šomođitura i Balatonlele je od tada označena brojem 6713.
Među domaćim železničkim linijama, kroz naselje prolazi železnička linija (Budimpešta-)Sekešfehervar-Đekenješ, koja ovde ima dva stajališta, stajalište Balatonlele i gornju železničku stanicu Balatonlele. U pogledu vinogradarstva i proizvodnje vina, naselje je deo vinskog regiona Balatonboglar.[2][3]
Istorija[uredi | uredi izvor]
Područje je postalo vlasništvo opatije Tihanj 1211. godine. Prvi pisani pomen potiče iz 1229. godine, pod imenom Lela. Naselje je došlo u turske ruke 1550. godine. U periodu koji je usledio broj stanovništva se znatno smanjio: 1580. godine turski poreski popisivači zatekli su samo 8 porodica. U 18. veku bio je u vlasništvu porodice Majtenji, a potom porodice Salaj.
Školsko obrazovanje je počelo 1720. godine u Leleu. Iz beleške Kanonika Visitatio (Canonica Visitatio) iz 1778. godine poznato je da je izgorela prva školska zgrada.
1848. godina je bila događaj od posebnog lokalno-istorijskog značaja kada je naselje dobilo status trgovišta. Njegovo ime je Balatonlele od 1864. godine a 1882. je stekao je viši status, kao malo selo postalo je sedište sreskog matičara. (Njoj su pripadali Boglar, Falusemeš i Esed.) Posle mnogo decenija, dvorazredna škola je izgrađena 1895. godine, a zatim je za vreme komune proširena na trorazrednu. Nastava se ovde odvijala sve do 1938. godine, kada je selo podiglo postojeću dvospratnu školu a školske 1941-42 počinje osnivanje osmorazredne narodne škole. Za Lele, godine nakon rata donele su brzo priznanje: 1921. godine, njeni stanovnici su klasifikovani kao velika opština.
Godine 1978. spojila se sa Balatonboglarom pod imenom Boglarlele. Od 1986. godine je grad, 1991. godine dva naselja su se razdvojila, ali su oba zadržala status grada.
Stanovništvo[uredi | uredi izvor]
Tokom popisa 2011. godine, 77,3% stanovnika izjasnilo se kao Mađari, 2,3% Nemci, 0,2% Romi, 0,2% Hrvati (22,5% se nije izjasnilo).
Verska distribucija je bila sledeća: rimokatolici 47,3%, luterani 2,3%, reformatori 6,6%, grkokatolici 0,4%, bez veroispovesti 9,7% (32,5% se nije izjasnilo).[4]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ [1] at the Hungarian Central Statistical Office. 24. January 2023
- ^ A Balatonboglári borvidék hegyközségi tanácsának alapszabálya, Dél-Balatoni bor, PDF |poseta=2017-07-27[mrtva veza]
- ^ , 2016-04-10
- ^ Balatonlelle Helységnévtár
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
