Beginaž
| Flamanski beginaži | |
|---|---|
 Jedan od tri beginaža koja se nalaze u Gentu | |
| Svetska baština Uneska | |
| Mesto | Belgija |
| Kriterijumi | kulturno: ii, iii, iv |
| Referenca | 855 |
| Upis | 1998 (-1976. sednica) |
Beginaž (franc. béguinage) arhitektonski je kompleks u kome su se ranije nalazili begini, ženski laički hrišćanski red. Postoje dva tipa beginaža: male stambene, neformalne, često siromašne zajednice koje su se pojavile u Evropi u 20. vijeku, i „dvorski beginaži” (hol. Begijnhof), mnogo veći i stabilniji tip zajednice koji se pojavio u Nizozemskoj u prvom desetljeću 13. vijeka. Nekoliko njih je navedeno na Uneskovom spisku svjetske baštine. Sredinom 13. vijeka, francuski kralj Luj IX osnovao je beginaže u Parizu, koji su zasnovani na dvorskim beginažima iz Nizozemske.[1]
Etimologija[uredi | uredi izvor]
Oksfordov engleski rječnik, citirajući Šarla du Frena, navodi da riječi „begin” vodi porijeklo od imena Lamberta le Bega, ranog pristalice pokreta koji je umro oko 1180. godine.
Opis[uredi | uredi izvor]
Dok mali beginaž obično predstavlja samo jednu kuću u kojoj su žene živjele zajedno, Nizozemski dvorski beginaži su se obično sastojali od jednog ili više dvorišta okruženih kućama, uključujući crkvu, ambulantni kompleks i određeni broj zajedničkih kuća. Od 12. do 18. vijeka, svaki grad i veća varoš u Nizozemskoj je imala najmanje jedan dvorski beginaž; zajednice su se smanjile i nestale, tokom 19. i 20. vijeka. One su okružene zidovima i odvojene od grada sa nekoliko kapija koje su zatvorene noću. Tokom dana begini su mogli da dolaze i odlaze po svojoj volji. Begini su dolazili iz širokog sprektra društvenih slojeva, iako su zaista siromašne žene primane samo ako imaju bogatog dobročinitelja koji se obavezao da će da pokrije sve njene potrebe.
Beginaži u Belgiji[uredi | uredi izvor]
- Arshot
- Anderleht
- Antverpen
- Briž: Ten Vajgarde
- Dendermonde
- Dist
- Diksmojde
- Gent: Sveti ugao, Novi Sent Elizabet u Sint Amandsbergu i Mali beginaž
- Haselt
- Hogstraten
- Lir
- Leven: Veliki beginaž i Mali
- Mehelen: Veliki i Mali
- Kortrajk
- Sint Trojden
- Turnaut
- Tongeren
Trinaest flamanskih beginaža je Unesko naveo kao dio svetske baštine od 1998. godine.[2]
Ostali beginaži[uredi | uredi izvor]
- Begajnhof (Amsterdam), Holandija
- Begajnhof (Utreht), Holandija
- Breda, Holandija
- Leuvarden, Holandija[3]
- Harlem, Holandija[3]
- Sitard, Holandija[3]
- Beginaž de la ru Kentin Bare, Francuska[4]
- Beginaž de Sen Vas, Francuska
- Beginaž, Valansjen, Francuska
- Beginaž, Pariz, Francuska
- Kuće Elm hil, Norvič, UK
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Galerija[uredi | uredi izvor]
-
Beginaž i crkva Svetog Gide u Anderlehtu -
Begajhof, Amsterdam -
Beginaž u Turnautu
,_Begijnhof_--_2015_--_7215-8.jpg)
-
Beginaž u Brižu -
Beginaž u Levenu -
Begajnhof u Bredi
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Miller 2014.
- ^ UNESCO 1998.
- ^ a b v „Beguinage of the Grey Beguines of Leeuwarden (Het klooster van de Grauwe Bagijnen van Leeuwarden)”. Institute for Collective Action.
- ^ „Beguinages in Saint Quentin”. Michelin Travel. Michelin. Arhivirano iz originala 11. 01. 2016. g. Pristupljeno 8. 01. 2016.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Swan, Laura, The Wisdom of the Beguines: the Forgotten Story of a Medieval Women's Movement, BlueBridge, 2014.
- Miller, Tanya Stabler (2014). Beguines of Medieval Paris: Gender, Patronage, and Spiritual Authority. Philadelphia: University of Pennsylvania Press. ISBN 978-0812246070.
- Simons, Walter (2001). Cities of Ladies: Beguine Communities in the Medieval Low Countries, 1200-1565. University of Pennsylvania Press. ISBN 978-0812236040.
- „Flemish Béguinages”. List of World Heritage. UNESCO. 1998.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Belgium's beguinages offered refuge for women Arhivirano na sajtu Wayback Machine (2. jun 2015)
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
