Bitka kod Nikua
| Bitka kod Nikua | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Deo Vizantijsko-arapski ratovi | |||||||
 Amrova džamija u Kairu, smeštena na mestu pobede kod Nikua. | |||||||
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
| Vizantija | Rašidunski kalifat | ||||||
| Komandanti i vođe | |||||||
| Manojlo | Amr ibn el As, | ||||||
| Jačina | |||||||
| nepoznato | 15.000 ljudi | ||||||
| Žrtve i gubici | |||||||
| nepoznati | nepoznati | ||||||
Bitka kod Nikua je bila bitka između arapskih muslimanskih snaga pod generalom Amr ibn el Asom i snaga Vizantijskog carstva u Egiptu u maju 646. godine[1]
Pregled[uredi | uredi izvor]
Nakon pobede u bici kod Heliopolisa u julu 640. godine i kasnije predaje Aleksandrije u novembru 641. godine, arapske trupe preuzele su rimsku provinciju Egipat. Novopostavljeni vizantijski car Konstan II odlučio je da povrati prethodno izgubljene teritorije, pa je naredio velikoj floti da prebaci trupe u Aleksandriju. Ove trupe su, pod Manojlom, zauzele grad iznenadnim napadom, napavši tom prilikom manji arapski garnizon stacioniran u gradu krajem 645. godine tokom napada sa mora. Tako su Vizantijci 645. godine privremeno povratili Aleksandriju.[2] Amr je u to vreme verovatno boravio u Meki ali je brzo pozvan da preuzme komandu nad arapskim snagama u Egiptu.[3]
Bitka se odigrala na mestu malog utvrđenog grada Nikiou (koptski: ϣ ϣ ⲁ ϯ Pašati)[4], na oko dve trećine puta od Aleksandrije do Fustata,[5] sa arapskim snagama koje su brojale oko 15.000 ljudi, protiv osetno manje vizantijske vojske. Arapske snage su ih nadjačale, pa su se vizantijske trupe povukle u neredu, nazad u Aleksandriju.[1]
Iako su Vizantijci zatvorili kapije ispred Arapa koji su ih progonili, grad Aleksandrija je ipak na kraju pao u Arapske ruke, kada su oni uspeli da se probiju u grad tokom leta iste godine. Poraz Manojlovih snaga označen je kao poslednji pokušaj Vizantijskog carstva da ponovo zauzme Egipat u tokom narednih 500 godina, a samo je car Manojlo I Komnin u 12. veku tamo u istom cilju poslao jednu ekspediciju koja nije imala većeg uspeha.[6][7]
Tada je Amr ibn Al As napisao pismo kalifu koje je glasilo:
| „ | Zauzeo sam garad za koji samo mogu reći da sadrži 4.000 palata, 1.200 bakalnica i 40.000 jevreja.[8] | ” |
Po naređenju kalifa on je napustio Aleksandriju i osnovao novu prestonicu, po imenu Fustat.[3][8]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Crawford, Peter (July 16, 2013). The War of the Three Gods: Romans, Persians and the Rise of Islam. Pen and Sword. ISBN 9781848846128. str. 174.. Pristupljeno 21 November 2016.
- ^ Castleden, Rodney. Conflicts that Changed the World. Canary Press eBooks. ISBN 9781907795633. Pristupljeno 22. 10. 2016.
- ^ a b Haag, Michael . The Rough Guide History of Egypt. Rough Guides. 2003. ISBN 9781858289403. str. 202.. Pristupljeno 21 November 2016.
- ^ أسماء بعض البلاد المصرية بالقبطية - كتاب لغتنا القبطية المصرية | St-Takla.org
- ^ Cosman, Madeleine Pelner; Jones, Linda Gale (2009). Handbook to Life in the Medieval World, 3-Volume Set, Volumes 1-3. Infobase Publishing. str. 47. ISBN 9781438109077. Pristupljeno 21. 11. 2016.
- ^ „An Online Encyclopedia of Roman Emperors”. Roman Emperors. Arhivirano iz originala 01. 11. 2016. g. Pristupljeno 21. 11. 2016.
- ^ „Manuel I Comnenus”. Encyclopædia Britannica. Arhivirano iz originala 21. 11. 2016. g. Pristupljeno 21. 11. 2016.
- ^ a b "Alexandria - A Historical Outline by Colin Clement". Greece. Archived from the original on 19 August 2016. Pristupljeno 21 November 2016.