Branislav Talić
Branislav Talić | |
|---|---|
| Datum rođenja | 1939. |
| Mesto rođenja | Piskavica,  Kraljevina Jugoslavija |
| Datum smrti | 28. novembar 2019. (79/80 god.) |
| Mesto smrti | Beograd,  Srbija |
Branislav Talić (Piskavica, 1939 — Beograd, 28. novembar 2019) bio je srpski hirurg i urolog.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je u selu Piskavici 1939. godine, gdje je završio i osnovnu školu. Realnu gimnaziju je završio u Banjaluci, poslije čega je upisao Medicinski fakultet u Beogradu. Za uspjeh u studiranju više puta je nagrađivan fakultetskim i univerzitetskim nagradama, uključujući i nagradu za najboljeg studenta.
Obavezni doktorski staž je obavio u Opštoj bolnici u Banjaluci, poslije čega je kratko vrijeme radio kao doktor opšte prakse u Zdravstvenoj stanici željezničara Banjaluka-Predgrađe.
Karijeru doktora opšte prakse nastavio je u Zdravstvenoj stanici Omarska kod Prijedora. 1971. godine primljen je na specijalizaciju iz urologije na Urološku kliniku u Beogradu. Specijalistički ispit iz Urologije položio je 1974. godine.
Postdiplomske studije završio je na Medicinskom fakultetu u Beogradu, gdje je odbranio magistarsku tezu i doktorsku disertaciju i stekao akademska zvanja magistra i doktora medicinskih nauka.
U zvanje asistenta na Medicinskom fakultetu u Beogradu, na predmetu hirurgija - urologija, izabran je 1976. godine i od tada je prošao sva univerzitetska zvanja, uključujući i zvanje redovnog profesora Univerziteta, kao prvi redovni profesor u istoriji Medicinskog fakulteta u Beogradu rodom iz Krajine.
U periodu od 1979. do 1980. godine, kao stipendista Senata Zapadnog Berlina, proveo je godinu dana na stručnom usavršavanju na klinici Charlotteburg u tom gradu. Poslije toga, bio je na studijskim usavršavanjima na univerzitetskim urološkim klinikama u Majncu, Dortmundu i Hajdelbergu.
Po povratku na matičnu kliniku uveo je brojne moderne hirurške postupke. Poseban domen njegovog interesovanja su dječja urologija i poremećaji reproduktivne funkcije kod muškaraca.
Poslije studijskog boravka u Dortmundu, uveo je na Kliniku metodu razbijanja kamena u bubregu i mokraćnim putevima udarnim talasima (ESWL), kao prvi na teritoriji bivše Jugoslavije.
Od osnivanja Centra za transplantaciju bubrega bio je redovni član transplantacionog tima, a jedan period i rukovodilac Centra za transplantaciju.
Objavio je veći broj naučno-stručnih radova u domaćim i stranim časopisima, zbornicima inostranih i domaćih kongresa i simpozijuma i monografiju "Stres inkontinencija urina" sa doktoricom Ksenijom Stefanović kao koautorom.
Bio je saradnik više naučno-istraživačkih projekata na Urološkoj klinici. Napisao je poglavlja iz urologije za udžbenik "Hirurgija za studente i ljekare" i "Urgentna medicina".
Obavljao je i značajne funkcije na Klinici i Medicinskom fakultetu.
Za vrijeme Odbrambeno-otadžbinskog rata, bavio se humanitarnom djelatnošću. Bio je jedan od osnivača i prvi predsjednik Udruženja Srba Krajišnika u Beogradu i dugogodišnji potpredsjednik Udruženja Srba iz BiH u Srbiji.
Na tom položaju nesebično se zalagao za slanje humanitarne pomoći u Krajinu i Republiku Srpsku. Lično je zbrinjavao i pomagao pri smještaju u druge zdravstvene ustanove u Beogradu velikog broja pacijenata iz otadžbine i obilazio rehabilitacione centre u Srbiji, u kojima su liječeni ranjeni borci iz Republike Srpske.
Talić je bio član Srpskog ljekarskog društva, Udruženja urologa Srbije i Evropskog udruženja urologa. Bio je redovni član Srpske kraljevske akademije naučnika i umjetnika (SKANU) u Beogradu i jedan je od njenih podpredsjednika.
Preminuo je u Beogradu 2019. godine.[1]