Gradska kuća Rena
| Gradska kuća Rena | |
 | |
Informacije
| |
|---|---|
| Status | završena |
| Sagrađena | 1743. |
Gradska kuća Rena (fr. Mairie de Rennes, Hôtel de ville de Rennes) jest sjedište gradskog vijeća u francuskom gradu Renu. Od 1962. godine nosi status istorijskog spomenika Francuske.[1]
Istorija
[uredi | uredi izvor]Ovu baroknu zgradu je projektovao Žak Gabrijel, koji je prethodno od načelnika Rejea di Batija (fr. Rallier du Baty)[2] dobio zadatak da obnovi mnoge zgrade u Renu nakon požara 1720. godine. Gabrijel je odlučio da raskine s prošlošću i izgradi nov grad dostojan doba prosvjetiteljstva. Gradska kuća je smještena na novoizgrađenom trgu. U južnom krilu nalazilo se vijeće, a u sjevernom sud, dok se u sredini nalazio zvonik sa statuom Luja XV, koja će biti uništena tokom Francuske revolucije.[3] Statua je zgradu krasila zbog Lujovog doprinosa obnovi grada.[4]
Od 1840. do 1855. godine, u sjevernom krilu nalazio se Fakultet nauka Univerziteta u Renu, na kom je hemiju predavao Faustino Malaguti.[5] Početkom 20. vijeka, arhitekta Emanuel le Re je unutrašnjost Gradske kuće prvo revitalizovao (1912-1914), a nedugo potom (1918-1922) u prostoriji u sjevernom krilu nadgledao je instaliranje svog spomenika Panteon Rena (fr. Panthéon rennais) u čast 936 lokalnih žrtava Prvog svjetskog rata, čija imena su isklesana na mermernim pločama na zidovima prostorije[6][7]; kasnije će biti dodata imena poginulih u Drugom svjetskom ratu. Iznad ploča se nalazi friz lokalnog slikara Kamija Godea dug 26 metara i visok 1,6 metara na kom su prikazani francuski i ostali saveznički vojnici uključujući one 41. pješadijskog puka iz Rena.[8] Na plafonu su uklesana imena velikih francuskih generala (među kojima ona Žofra i Foša)[2], mada je ime Filipa Petena – kasnije šefa države kolaboracionističke Višijevske Francuske – naknadno prekriveno.[8] Na dan svečanog otkrića spomenika, u nedjelju 2. jula 1922. godine, fasada kuće premijerno je osvijetljena.[9]
Nišu u kojoj je stajala statua Luja XV, godine 1911. zauzela je skulptura Žana Bušea Ujedinjenje Bretanje i Francuske (fr. L'Union de la Bretagne et de la France), na kojoj je prikazan međusobni susret Ane od Bretanje, posljednje suverene vladarke Vojvodstva Bretanje, i njenog budućeg muža Šarla VIII, pri čemu ona pred njim kleči. Dana 7. avgusta 1932. godine, tokom svečanosti povodom 400. godišnjice Ujedinjenja, uništena je bombom koju su postavili bretonski nacionalisti; od tada je niša prazna.[10]
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ „Hôtel de ville” (na jeziku: French). Ministry of Culture. Pristupljeno 13. 2. 2022.
- ^ a b „le panthéon rennais”. emmanuel-le-ray.e-monsite.com (na jeziku: francuski). Pristupljeno 2024-07-24.
- ^ „Jacques Gabriel, le bâtisseur du centre-ville” [Jacques Gabriel, the builder of the city centre]. Ouest-France (na jeziku: French). 14. 8. 2014. Pristupljeno 13. 2. 2022.
- ^ „Connaissez-vous vraiment l'hôtel de ville ?” [Do you really know the city hall?]. Ouest-France (na jeziku: French). 19. 8. 2015. Pristupljeno 13. 2. 2022.
- ^ Rolland, Jacques; Domi, Bernard (1. 1. 2017). „Une histoire de la faculté des sciences de Rennes, place Pasteur”. Cahier de Rennes en Sciences (na jeziku: French) (1): 8—9.
- ^ Guéné, Hélène; Loyer, François (1995). L'église, l'état et les architectes: Rennes, 1870-1940 (na jeziku: francuski). EDITIONS NORMA. ISBN 978-2-909283-16-6. Pristupljeno 13. 2. 2022.
- ^ „Rennes. Une classe Mémoire et histoire découvre le panthéon” [Rennes. A Memory and History class discover the Pantheon]. Ouest-France (na jeziku: French). 10. 3. 2016. Pristupljeno 13. 2. 2022.
- ^ a b „Panthéon rennais — WikiRennes”. www.wiki-rennes.fr. Pristupljeno 2024-07-24.
- ^ „Centenaire du Panthéon rennais - Archives de Rennes”. www.archives.rennes.fr (na jeziku: francuski). Pristupljeno 2024-07-24.
- ^ „1932 : les Français découvrent le nationalisme breton” [1932: the French discover Breton nationalism]. Le Télégramme (na jeziku: French). 8. 3. 2020. Pristupljeno 13. 2. 2022.
| Normativna kontrola: Geografske |
|---|
