Gradsko pozorište „Teatar 91” Aleksinac
| Lokacija | Aleksinac Srbija |
|---|---|
| Otvoreno | 1944. |
| Veb-sajt | |
| www | |
Gradsko pozorište „Teatar 91” Aleksinac nezvanično osnovana 23. oktobra 1944. godine, od 2003. godine sa statusom samostalne ustanove u kulturi. Te godina pozorište je po prvi put dobilo stalno zapošljene saradnike i sredstva za nabavku potrebne opreme.[1]
Istorija[uredi | uredi izvor]
- Pozorište u Kraljevini Jugoslaviji
Počeci pozorišta u Aleksincu datiraju od 1938. godine. Prva izvedena predstava bila je "Tri karte za Holivud".
Samo dve godine kasnije, u predvečerje Drugog svetskog rata, 1940. godine obrazovana je pozorišna diletantska grupa "Deligrad". Osnivači ove grupe bili su:
- Bora Stanković-Leskovčanin (aleksinački đak koji je do rata učio trgovačku akademiju u Beogradu),
- glumci Radmila-Maca Timić, njen brat Miško,
- Olga-Duda Ivanović,
- Branka Mitić i dr.
Prve predstave bile su zapravo samo premijere, jer repriznog izvođenja predstava nije bilo. Novac prikupljen od prodatih ulaznica korišćen je za izradu dekora, nabavku rekvizita i druge potrebe pozorišne grupe. Predstave su igrane u sali Učiteljske škole i na letnjoj pozornici na Brđanci.[2] Drugi svetski rat je prekinuo rad pozorišta.
- Pozorište u Jugoslaviji
S kraja, 1944. godine počelo je ponovno okupljanje amatera, a nezvanični početak rada prvog posleratnog pozorišta vezuje se za 23. oktobra 1944. godine. Toga dana održana je prva priredba u oslobođenom Aleksincu za ruske i naše borce u sali aleksinačke gimnazije.
S kraja 1940-tih spramane su nove priredbe, sa mnogo pesama: solo, u duetu i malim horovima. Sve je izvođeno u sali Učiteljske škole, i salama u okolnim selima.
Nakon renoviranja sale i pozornice kao i pomoćnih prostorija Učiteljske škole, počelo se sa pripremama za izvođenje „pravih pozorišnih predstava”. Prva među njima bila je "Zemlja nam je život", adaptacija Tolstojevog dela koju je pripremila Olga Ivanović.
Deo inventara za rad pozorišta nabavljen je oduzimanjem od imućnih gradskih porodica, a bilo je i poklona građana. Po sećanju Ratka Stevanovića, veoma često mnogi amateri spavali su u garderobi Učiteljske škole.
Kako se državni i društveni život u Aleksincu 1950-tih sve više poboljšavao, škole i fakulteti su organizovali rad dramskih sekcija, a amateri iz Aleksinca odlazili su na studije. Neki od njih su po završetku dramskih studije i igrali u drugim mestima, a povremeno svraćali i u svoj rodni grad, da odigraju koju predstavu.
Do izgradnje Doma kulture u Aleksincu, predstave su igrane u bioskopskim salama Žitkovca, Aleksinca, Aleksinačkih Rudnika.
- Osnivanje pozorišta "Teatar 91"
Veliki doprinos u afirmaciji pozorišta i osnivanju "Teatra 91" u Aleksincu dala je glumica Mila Dinulović.
..i svojim bogatim pozorišnim i glumačkim znanjem nagovestila put pozorišnoj budućnosti. Sa glumcima su radili i poznati reditelji kao što su: Ivan Klemenc, Peđa Stoimenović, Mihailo Vukobratović, Miško Dinulović, Jug Radivojević, Fuad Tabučić, Dragan Ostojić i drugi.
"Teatar 91" je 2003. godine dobio status samostalna ustanova u kulturi, i postao budžetski korisnik sredstava za kulturu Opštine Aleksinac. Zahvaljujući stalnim prihodima 2003. godine pozorište je dobilo prve zapošljene saradnike i polako radilo na tehničkoj opremljenosti.
U drugoj deceniji 21. veka Gradsko pozorište se moglo pohvaliti najsavremenijom tehničkom opremom, kao što su terenske "bubice", bežični mikrofoni, širokopojasni mikrofoni. Tako da po mišljenju zaposlenih u pozorištu...
...danas Gradsko pozorište "Teatar 91" može biti domaćin svim profesionalnim pozorištima i sve njihove zahteve ispoštovati, kako svetlosnom tako i tonskom opremom.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ „"Teatar 91" Aleksinac”. www.gradskopozoriste.com. Pristupljeno 7. 12. 2020.
- ^ Ružica Stevanović, Gordana Mirković Pozorišni spomenar Aleksinca 1940-1990. Centar za kulturu i umetnost Aleksinac
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Gradskog pozorišta Teatar 91 Aleksinac . Veb stranica pozorišta.