Granatiranje Šida 1991.
 |
Šid su sa teritorije Hrvatske granatirale hrvatske paravojne formacije u tri navrata 1991. godine. Tokom napada gađani su isključivo civili i civilni objekti.
Prvo artiljerijsko granatiranje je počelo sa položaja spačvanskih i bosutskih šuma 5. novembra 1991. godine oko 10.45 časova i trajalo je 35—40 minuta, za koje vreme se smatra da je na samo šidsko naselje palo oko 40 granata — najviše u rejonu oko dečjeg obdaništa „Jelica Stanivuković — Šilja” i zemljoradničke zadruge PIK „Šid”. Tom prilikom je poginulo troje ljudi koji su se u trenutku napada zatekli u dvorištu zadruge PIK-a „Šid”: Đorđe Manojlović iz Erdevika, upravnik višnjičevske zadruge Miroslav Šerfezi iz Erdevika, i računarski programer Slobodan Mihaljević iz Višnjićeva. U ovom napadu je bilo i više ranjenih (neutvrđen broj — navodi se oko petnaest), sa težim i lakšim povredama. Većina žrtava je stradala u prvim trenucima napada, pre oglašavanja sirena za opasnost i hitnog saopštenja Radio Šida da je u toku agresija na grad.
Sticajem okolnosti Šid su tog dana posetili tadašnji specijalni izaslanik Generalne skupštine UN i bivši državni sekretar SAD Sajrus Vens, Budimir Košutić i generalni direktor Radio-televizije Srbije Dušan Tadić, i tada je RTS napravila snimak o događaju.
Drugi i treći napad koji su usledili su bili nižeg intenziteta, i jedina žrtva je bila žiteljka Ana Aroksalaš, koja je tada poginula (slučaj je hteo da se to dogodi na njen rođendan).
U napadima je pričinjena i velika materijalna šteta na pokretnim, stambenim i drugim objektima, gde se posebno izdvaja oštećen objekat dečjeg obdaništa „Jelica Stanivuković — Šilja” čija je trpezarija direktno pogođena.
Napad haubicama su počinili pripadnici Hrvatskih odbrambenih snaga. Pripadnici jedinica Jugoslovenske narodne armije, koje su bile stacionirane u okolini Šida, iako iznenađeni u prvom trenutku, reagovali su relativno brzo i protivničkoj artiljeriji onemogućili dalja dejstva, tom prilikom zarobivši jednu protivničku haubicu.