Dajmler oklopna kola
| Oklopna kola Dajmler | |
|---|---|
|
| |
| Osnovne karakteristike | |
| Zemlja porekla | Ujedinjeno Kraljevstvo |
| Namena | oklopna kola |
| Proizvođač | Associated Equipment Company (AEC) |
| Početak proizvodnje | 1939. |
| Broj primeraka | 2.694[1] |
| Brzina na putu | 83 km/h |
| Dimenzije i masa | |
| Dužina | 3.94 m |
| Širina | 2.43 m |
| Visina | 2.22 m |
| Težina | 6.75 t |
| Oprema | |
| Glavno naoružanje | top od 2 funte |
| Sporedno naoružanje | mitraljez Besa od 7,92 mm |
| Oklop | 7-16 mm |
| Snaga (KS) | 95 KS |
| Posada | |
| Posada | 3 |
Oklopna kola Dajmler (eng. Daimler Armoured Car) su britanska oklopna kola iz Drugog svetskog rata.[1]
Istorija[uredi | uredi izvor]
Tokom 20-ih godina Britanci su bili glavni korisnici oklopnih kola. Većina vozila u armiji i RAF bila su relativno laka, zasnovana na šasiji Rols-Rojs 4x2. Vozila za izvoz bila su teža, koristeći šasiju 6x4 kamiona Lankester ili Krosli. Početkom 30-tih, vojska je izgubila interesovanje za oklopna kola, u korist lakih tenkova kao izviđačkog vozila. Razvoj oklopnih kola prestao je nakon 1934.[2] Potreba za oklopnim kolima sa pogonom na 4 točka postala je očigledna krajem 30-ih godina, ali su prva testiranja takvih vozila počela tek 1938. Tako su 1939-1941. nastala oklopna kola Gaj i Hamber Mk I.[1][1]
Karakteristike[uredi | uredi izvor]
Za razliku od ranijih britanskih oklopnih kola, Dajmler nije imao ram: umesto toga, motor je pričvršćen direktno na donji deo trupa. Sva 4 točka visila su nezavisno, bez osovina, pokretana sa 4 poluosovine iz motora. Kupola je bila slična kupoli lakog tenka Tetrarh, naoružana topom od 2 funte i spregnutim mitraljezom Besa 7,92 mm. Kao kod većine oklopnih kola, kupola je mogla da primi samo 2 člana posade, što nije bio veliki nedostatak za vozilo koje nije bilo namenjeno borbi u prvim redovima. Zadnji volan bio je namenjen brzom kretanju unazad. Mk II se razlikovao samo u sitnim poboljšanjima, uglavnom iznutra. [3]
U borbi[uredi | uredi izvor]
Kada su se posade navikle, Dajmler je postao najpopularniji od svih britanskih oklopnih kola: otporan, pouzdan i brz.[1]
Reference[uredi | uredi izvor]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Ness, Leland (2002). Jane's-World War II Tanks And Fighting Vehicles-The Complete Guide. London: HarperCollinsPublishers. ISBN 978-000711228-9.