Živka Đurić
 | novinarski stil možda zahteva čišćenje i/ili prerađivanje kako bi se zadovoljili standardi kvaliteta Vikipedije. |
| Živka Đurić | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Ime po rođenju | Živka Đurić |
| Datum rođenja | 1928. |
| Mesto rođenja | , Kraljevina SHS |
| Datum smrti | 2002. (73/74 god.) |
| Zanimanje | pevač |
| Muzički rad | |
| Žanr | narodna muzika |
| Instrument | vokal |
| Izdavačka kuća | PGP RTB |
Živka Đurić (1928—2002) bila je srpska pevačica narodne muzike.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Pedesetih godina dvadesetog veka, muzičkim nebom narodne muzike Srbije, neprikosnoveno su vladali Danica Obrenić, Anđelija Milić, Radmila Dimić, Vukašin Vule Jevtić, Radojka Živković...
Trebalo je biti hrabar, talentovan, radoznao, uporan i istarajan da bi se zakucalo na vrata Velike dveri, koje su vodile ka Tronu srpske narodne muzike, a ona je imala sve to: ona - Živka Đurić.
Njen dolazak u ansambl Kolo, 1949. godine, predstavlja kamen - temeljac buduće blistave umjetničke karijere. Živka Đurić postaje solista igrač i solista pevač, obilazi ceo svet, postaje prva Srpkinja sa prostora bivše Jugoslavije koja nastupa u programu BBC-a, a njen fascinantni glas kao i briljantnu igru, frenetično pozdravljaju gledaoci u palati Sajo u Parizu, Karnegi hola u Njujorku, u teatru Fenice i Milanskoj skali u Italiji, u Boljšoj teatru u Moskvi i drugim dvoranama širom sveta.
Posedovala je fascinantnu muzikalnost, neverovatan osećaj za ritam - čak i u njegovim najkomplikovanijim varijantama, tanani osećaj za autentičnu interpretaciju svake pesme, erupciju ekspresije i muzičkog izraza - ali pod uvek racionalnom muzičkom kontrolom.
I nadasve - repertoar: Živki Đurić nije mogao da prođe kukolj kroz žito, ona je nepogrešivo znala šta je dobro - i to je pevala, a drugima ostavljala da pre ili kasnije, dođu do njenog saznanja.[1]
Duet Živka Đurić i Gordana Runjajić[uredi | uredi izvor]
Iako nije imala muzičku školu, bila je dragoceni etno - muzikolog - amater, ličnost koja je za fono - arhiv Radio Beograda trajno snimila desetine i desetine narodnih pesama, kao i brojne pesme širokih balkanskih prostora, često i u neponovljivom duetu sa sestrom Gordanom Runjajić. Nezaboravne interpretacije obeležile su pesmama: Čekala sam kraj prozora, Tarapani, Golubice bela, što si nevesela, Što se bore misli moje, Gde se ono, nano, pesme čuju... Sarađivale su sa najeminentnijim kompozitorima: Branimirom Đokićem, Predragom Živkovićem Tozovcem, Budimirom Bucom Jovanovićem, Radoslavom Graićem...
Mnogima od tih pesama, upravo je interpretacija Živke Đurić postavila reper i standard interpretacije, pa je želja pevati kao Živka Đurić decenijama potom bila čest slogan u muzičkom miljeu Srbije. Za mnoge - nedostižan san...[2]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Zivka Djuric Ivanovic (1928-2002)”. www.riznicasrpska.net (na jeziku: srpski).
- ^ „Medaljon - Duet Đuruć - Runjajić” (na jeziku: srpski).
