Živko Dragović
| Živko Dragović | |
|---|---|
 Živko Dragović | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 12. februar 1854. |
| Mesto rođenja | Velestovo, Knjaževina Crna Gora |
| Datum smrti | 11. jul 1928. (74 god.) |
| Mesto smrti | Cetinje, Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca |
Živko Dragović (Velestovo, 12. februar 1854 — Cetinje, 11. jul 1928) bio je srpski političar, profesor i pisac.
Život[uredi | uredi izvor]
Njegova majka Krstinja je bila ćerka Jovana Jovovića iz Markovine, kome su braća od strica bili pop Milo i pop Luka Jovović. Brat Živka Dragovića je bio Marko Dragović, srpski istoričar i profesor. Ta familija je dala još poznatih i uticajnih ličnosti. Na Cetinju završava osnovnu školu i Bogosloviju. Potom radi kao učitelj na Njegušima i Ljubotinju. U Petrogradu je izučio Duhovnu akademiju. Na školovanju u Parizu je bio godinu dana. Slušao je pravo i filosofiju 1888. Po povratku, na Cetinju je od 1883. - 1909. bio istovremeno profesor Gimnazije, Bogoslovije i Djevojčkog institura carice Marije. Uređivao je časopis Luču. Napisao je prvu pjesmu prvog broja Luče i posvetio ju je vojvodi Mirku Petroviću, sinu knjaza Nikole i pokrovitelju društva Gorski Vijenac, koje je izdavalo časopis. U njoj, pored ostaloga piše: ...Zećanin je stari bio, Straža Srpstvu u slobodi, njim se Srbin ponosio, I u zgodi i nezgodi... I u knjigu srpske slave...[1] Više puta je odlikovan. Imao je ruski orden Svete Ane, francusku Akademsku palmu, Danilov orden 2.,3.,4. i 5. stepena i druga odlikovanja. U ime Čevsko-bjeličke kapetanije bio je zastupnik u Podgoričkoj skupštini kada su ujedinjene Srbija i Crna Gora 1918. [2]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Dragović, Živko (1895). Luča, godina 1., sveska 1., za januar, Njegvoj svjetlosti Knjazu Mirku (PDF). str. 3, 4.
- ^ Jovović, Vasilj (2023). Svetigora, br. 317., Dragovići Živko i Marko - Pprosvjetne prilike u Crnoj Gori u drugoj polovini 19. i početkom 20. vijeka. Cetinje: Svetigora. str. 20, 21.
